Spring naar inhoud

MAMoiselle Blogt

  • # Momlife
  • # Wanderlust
    • uitstapjes met kids
    • reizen met kids
    • citytrips met kids
    • Duitsland
      • Berlijn
    • Frankrijk
      • Ardèche
    • Italië
      • Toscane
      • Umbrië
    • Spanje
      • Barcelona
      • costa blanca
      • costa cálida
      • Mallorca
      • Sevilla
      • Valencia
    • Jordanië
    • Hongkong
    • Thailand
    • Zuid-Amerika
      • Argentinië
  • # Lifestyle
  • # Actua
  • # Worklife
  • # Passion for Fashion
  • # Foodie
  • # Sporty Spice
  • # Never not reading
  • # Books by MAMoiselle
  • Wie is MAMoiselle?

Auteur: Lore


Hey! Ik ben MAMoiselle, oftewel Lore.  Mama van Leon (°2012) en Louis (°2014), vrouw van Vic, thirtysomething en freelance schrijfster, onder andere voor Mama Baas. Geboren in Brugge, en uitgeweken naar Gent. 
Hoe ik mezelf zou omschrijven? Een enthousiaste levensgenieter met een zwak voor shoppen, chocolade en lezen en verslaafd aan reizen. 
Ik schrijf over mijn leven als werkende mama, als vrouw, als dertiger. Anekdotes, mijmeringen, bekommernissen, gebeurtenissen; kortom het leven zoals het is!

Lezen is leven: 10 boekentips

Ik ben altijd al een boekenwurm geweest. Als kind al verslond ik boeken bij de vleet – ik had zelfs twee bibliotheekkaarten omdat ik anders te snel door mijn voorraad heen zat – en bij een bezoekje aan de bib of boekenwinkel voel ik me nog altijd als een kind in een snoepwinkel. Toch stond dat lezen de laatste jaren een beetje op een lager pitje – in die eerste jaren van het moederschap blijft er nu eenmaal weinig tijd en energie over. Maar ondertussen is de lezer in mij helemaal terug van weggeweest. Met dank aan corona (veel thuis zijn en weinig op televisie – er was zelfs een hele tijd geen ‘Thuis’ op tv, saywhat!), een energiepeil dat langzaamaan terug op peil is en een heropgeflakkerde goesting om te lezen.

Als we toch veel thuis moeten blijven, is er geen betere manier om die tijd te spenderen dan door te lezen. Toch? Je even terugtrekken in je eigen wereldje, reizen in tijd en ruimte, wegdromen en meegezogen worden in een meeslepend verhaal, je fantasie laten prikkelen en vooral: even weg van al die corona-shizzle en al die negativiteit.

Wel zin om te lezen, maar geen boekeninspiratie? Dan deel ik graag wat tips. In 2020 las ik minstens veertig boeken, en ik hoop ook dit jaar weer stapels boeken te verslinden. Hierbij tien boeken uit verschillende genres, in willekeurige volgorde, die mij de afgelopen tijd wisten te bekoren:

De zeven zussen – Lucinda Riley

Toegegeven, écht verrassend is deze tip misschien niet, aangezien de boekenreeks voor een heuse hype heeft gezorgd. Toch vond ik dat de boeken niet in dit lijstje mochten ontbreken. Dus voor wie nog niet overtuigd is, voor wie sceptisch staat tegenover hypes of voor wie een beetje onder een steen heeft geleefd en nog nooit van de boeken heeft gehoord: haal snel het eerste boek in huis en begin eraan.

‘De zeven zussen’ vertelt het verhaal van zes (ja, echt, zes!) jonge vrouwen die ooit werden geadopteerd. Na de dood van hun adoptievader gaan ze op zoek naar hun achtergrond en afkomst. In elk boek staat telkens het verhaal van één van de zussen centraal. De boeken lezen vlot weg en omvatten alle nodige elementen om je helemaal mee te slepen: een vleugje geschiedenis, een vleugje romantiek, en een portie ik-neem-je-mee-op-reis. Zo speelt het ene boek zich af aan de voet van het indrukwekkende standbeeld Christo Redentor in Rio de Janeiro, terwijl een ander boek je meeneemt naar Granada en je in nog een ander boek in Thailand en Australië belandt. Ideaal om in deze coronatijden toch een beetje te reizen 🙃.

Ik vond de boeken in elk geval een echte aanrader, en zit al vol ongeduld te wachten op het zevende en laatste deel dat binnenkort verschijnt. Laat je niet afschrikken door het feit dat het dikke kleppers zijn – bij de laatste bladzijde zuchtte ik elke keer weer dat ze gerust wat dikker mochten zijn 😜.

De tatoeëerder van Auschwitz – Heather Morris

Ik weet niet hoe het komt, maar ik ben altijd al geïntrigeerd geweest door oorlogsverhalen. En dan heb ik het niet over beroemde veldslagen en bombardementen, maar wel over de persoonlijke verhalen van mensen. Dit boek, dat gebaseerd is op waargebeurde feiten, is er zo eentje dat blijft hangen.

De Slowaakse Jood Lale Sokolov wordt in 1942 gedeporteerd naar Auschwitz. Daar wordt hij door de SS’ers benoemd tot tatoeëerder in het kamp. Tweeënhalf jaar lang moet hij van duizenden gevangenen een nummer maken. Eén van die gevangenen is Gita, op wie hij verliefd wordt. De twee weten elkaar stiekem te ontmoeten en beginnen een relatie. Tot zij op dodenmars wordt gestuurd en hij in een ander kamp terecht komt …

Een verbijsterend, ongelooflijk verhaal – zeker als je weet dat veel ervan echt gebeurd is – tegen een gruwelijke achtergrond. Behoorlijk beklijvend!

Het volgend-jaar-gezin – Leander Verdievel

Leander Verdievel is de schrijver achter de fantastische serie ‘Gevoel voor Tumor’. In dit boek schrijft hij over de lange weg die hij en zijn vrouw aflegden om een gezin te krijgen. Tien jaar, zeventien IVF-pogingen en een lange adoptieperiode waren er nodig om die droom in vervulling te laten gaan.

Leander gaat geen enkel taboe uit de weg en weet alles met treffende toon te verwoorden. De ene keer zat ik met een big smile en luidop grinnikend te lezen, terwijl ik de andere keer met een ferme krop in de keel de tranen uit mijn ogen zat te wrijven, stil van ontroering / plaatsvervangend verdriet / dankbaarheid voor mijn gezin. Pakkend boek!

Cécile – Ish Ait Hamou

Voor de fans van ‘Duizend schitterende zonnen’ van Khaled Hosseini (ook een echte aanrader trouwens) zijn ook de boeken van Ish Ait Hamou echte must reads. Dat Ish, in een vorig leven nog jurylid in ‘So you think you can dance‘, een inspirerend man is, bewijst hij telkens opnieuw. Zo hing ik bij zijn lezing ‘Aangenaam, ik ben Ish’ echt aan zijn lippen en heeft hij de gave om oogkleppen af te nemen en je op een andere manier naar dingen te laten kijken.

‘Cécile’ vertelt het verhaal van Djibril. Op zijn elfde droomt die van de wereld buiten zijn kleine dorpje, diep in het Zuiden van Marokko. Door zijn nieuwsgierigheid en zijn kinderlijk enthousiasme krijgt zijn leven een onverwachte wending. Niet alleen zijn eigen leven wordt door deze schokkende gebeurtenis overhoopgehaald, ze heeft ook een invloed op het leven van zijn familie en van een aantal mensen die hij nooit eerder heeft ontmoet. Het verhaal is spannend, laat je de sfeer van andere culturen opsnuiven en is erg inspirerend.

Ook ‘Het mooist dat we delen’ van zijn hand is trouwens een aanrader. Dat boek gaat over een oude man en jonge vrouw die bij elkaar in de buurt wonen. Hun levens blijken onlosmakelijk met elkaar verbonden te zijn door een gemeenschappelijk trauma in hun verleden. Het boek, dat leest als een trein, nodigt je uit om gebeurtenissen ook eens vanuit een ander standpunt te bekijken en zou eigenlijk bijna verplichte lectuur moeten zijn in onze maar al te vaak verzuurde maatschappij.

Mijn lange weg naar huis – Saroo Brierley

Soms zijn verhalen zo straf dat je ze met open mond zit te lezen. Een tijd geleden stuitte ik per toeval op dit boek, en het liet me niet meer los – ook toen ik het had uitgelezen bleef het nog even nazinderen.

Saroo vertelt zijn (waargebeurde) levensverhaal. Als vijfjarig jongetje raakt hij zijn broer kwijt op een treinstation ergens in India. Hij stapt op een trein om hem te zoeken, maar raakt per ongeluk opgesloten en komt in Calcutta terecht. Van daaruit probeert hij wekenlang tevergeefs alle mogelijke treinverbindingen uit om terug thuis te geraken. Daarna weet hij op straat te overleven tot hij wordt opgenomen in een weeshuis en hij uiteindelijk geadopteerd wordt door een Australisch echtpaar. Hij verhuist met hen naar Tasmanië. 25 jaar later gaat hij met behulp van Google Earth op zoek naar het station waar hij als klein jongetje zijn familie kwijtraakte, in de hoop zo zijn biologische mama terug te vinden.

Ik las dit boek toen mijn jongste vijf jaar was – misschien was ik daardoor extra geraakt door het gegeven van een klein, weerloos en onschuldig jongetje bij wie het overlevingsinstinct het plots moet overnemen in de ruige buurten van Calcutta. Het is de nachtmerrie van elke ouder, en het brak mijn hart om te lezen over de duizenden straatkinderen in India voor wie niemand oog heeft en die door niemand geholpen worden. De term ‘straf verhaal’ is in dit geval een zwaar understatement – zowel het gedeelte over zijn belevenissen als vijfjarige als de latere zoektocht naar zijn familie.

Het boek is ondertussen ook verfilmd als ‘Lion’ (met Nicole Kidman als adoptiemoeder), en die film kan je via Netflix bekijken.

Het wordt spectaculair. Beloofd. – Zita Theunynck

Dit boek kreeg ik zelf getipt (waarvoor dank). Met zo’n titel worden er natuurlijk bepaalde verwachtingen gecreëerd, maar die worden ook volledig ingelost. Beloofd!

Anna gaat met de trein naar Montpellier. Omdat ze in slaap is gevallen, kan ze maar op het nippertje op de juiste plaats afstappen. Alleen … ze vergeet haar boek, met daarin 23 brieven die aan haar zijn gericht en die geschreven werden door Leonard. In een eerste deel van het boek krijg je die brieven te lezen, in het tweede deel krijg je de brieven nogmaals te lezen, maar dit keer wordt ook de context en het verhaal errond gereconstrueerd. Zo ontvouwt de (liefdes)geschiedenis tussen Anna en Leonard zich stukje bij beetje.

Het resultaat is een aangrijpend, breekbaar mooi boek. Een pareltje!

De Deverills-saga – Santa Montefiore

Er zijn zo van die auteurs die nooit ontgoochelen: welk boek van hen je ook vastneemt, je kan op voorhand met quasi zekerheid voorspellen dat je het niet zal kunnen neerleggen en dat je het in een ruk zal willen uitlezen. Santa Montefiore is voor mij zo’n auteur; ik heb zowat al haar boeken gelezen en kon mij er keer op keer helemaal in verliezen. En ook de Deverills-saga ontgoochelde niet.

De reeks vertelt het verhaal van drie vrouwen die geboren werden in 1900: de nichtjes Kitty en Celia, die zullen uitgroeien tot kasteeldames, en Bridie, de dochter van een kasteelbediende. Het is een verhaal vol drama, intriges, verraad en romantiek, dat zich afspeelt tegen de historische achtergrond van het Ierse platteland, de Ierse onafhankelijkheidsstrijd, de twee wereldoorlogen en het decadente New York. Een meeslepend verhaal waar ik geen genoeg van kon krijgen – ik ben dan ook heel blij dat ik net ontdekt heb dat er in maart een vijfde deel uitkomt. Bring it on!

De laatste liefde van mijn moeder – Dimitri Verhulst

Zowat iedereen heeft ‘De helaasheid der dingen’ gelezen – of heeft de film gezien. ‘De laatste liefde van mijn moeder’ is geschreven in dezelfde, bekende stijl van Verhulst.

Een nieuw samengesteld arbeidersgezin gaat in de jaren ‘80 van vorige eeuw met de bus op reis naar het Zwarte Woud. Het boek schetst een raak maatschappelijk beeld dat me met momenten luidop liet lachen. Geestig en amusant, met een verrassend einde.

De Eilandserie – Jackie Van Laren

De boeken van Jackie Van Laren zijn perfect als vakantielectuur: in een hangmat onder een palmboom, met de voetjes in het zand, een cocktail in de hand en het verstand op nul. Of onder een fleecedekentje in de zetel, met een warme choco in de hand, bij gebrek aan zon en reizen ☺️.

De boeken uit de Eilandserie spelen zich af op de Waddeneilanden en focussen zich op een hechte vriendengroep. Het concept is misschien weinig verrassend – de ene na de andere wordt verliefd – maar de boeken weten telkens weer te boeien en zijn zo meeslepend dat je ze onmogelijk kan wegleggen. Voeg daar nog het vakantiesfeer-sausje aan toe waarmee de verhalen zijn overgoten, en je weet het wel: smullen tot de laatste bladzijde!

Ook ‘Vallen’ en ‘Opstaan’ van deze schrijfster zijn trouwens de perfecte boeken voor in je vakantiekoffer.

Fortuna’s dochter – Isabel Allende

Het is eigenlijk met het schaamrood op de wangen dat ik moet bekennen dat ik de boeken van Allende nu pas ontdekt heb, en dat terwijl ik Spaans heb gestudeerd. Ik denk dat het trauma van Don Quijote te moeten lezen in het oud Spaans zo groot was dat ik even tijd nodig had om daarvan te bekomen 😜

Hoe dan ook, toen ‘Jane the Virgin’ (sorrynotsorry) de boeken van Allende ophemelde, werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld. En ik werd niet teleurgesteld. In Fortuna’s dochter reisde ik mee van Chili naar het Californië waar de goudkoorts volop woedde en naar Hongkong. Allende is een meesterlijk verteller die de sfeer perfect weet te schetsen en die je helemaal weet mee te nemen in het verhaal en de geschiedenis.

Op dit moment ben ik ‘Het Huis met de Geesten’ van haar aan het lezen, en opnieuw weet ze te boeien vanaf de eerste bladzijde.

Zo, ik hoop dat ik jullie heb weten te inspireren met bovenstaande boeken. Lees je één van bovenstaande boeken na deze tips, laat me dan zeker weten wat je ervan vond. En heb je zelf nog leuke boekentips, dan zijn die héél welgekomen. Niets leuker dan elkaar te inspireren! Mijn volgende stapels boeken liggen alvast klaar, dus misschien kan ik jullie binnenkort weer nieuw leesvoer aanraden. Veel leesplezier!

(Ilah)

29 januari 202129 januari 2021

Lore1 reactie

21 wensen voor een fantastisch 2021

2020 is voorbij. Tijd voor een nieuw begin en een frisse start. En ik weet het wel, het zou naïef zijn om te denken dat de wereld er plotsklaps als vanouds uitziet. Maar, naïef of niet, ik hoop toch dat dit stilaan onze realiteit wordt. Voor 2021 wens ik:

  1. Dat we elkaar in de armen kunnen vliegen, om elkaar niet meer los te laten. Dat we kunnen knuffelen als nooit tevoren.
  2. Dat we feestdagen weer kunnen vieren zoals we dat willen: met familie en vrienden.
  3. Dat we Moeder- en Vaderdag zorgeloos bij onze ouders kunnen doorbrengen.
  4. Dat verjaardagsfeestjes weer kunnen en mogen. En dat we daarbij zelfs – hoe roekeloos! – een kaarsje kunnen uitblazen op een grote taart.
  5. Dat kinderen en studenten, klein en groot, elke dag naar school kunnen. Zonder code oranje, rood of appelblauwzeegroen, zonder afstandsleren en zonder pre-teaching maar mét sociale contacten.
  6. Dat we die mondmaskers over de haag kunnen gooien. Mijn niet-langer-bedampte bril zal dankbaar zijn.
  7. Dat we kunnen dansen tot de zon opkomt.
  8. Dat ‘bubbels’ alleen nog voorkomen in ons glas of bad.
  9. Dat we kunnen genieten van een gezellige barbecue met (onbeperkt veel) vrienden, waarbij de tranen over onze wangen rollen van het lachen.
  10. Dat de horeca bloeit als nooit tevoren en we al die gemiste etentjes en terrasjes ruimschoots kunnen inhalen.
  11. Dat we nooit meer ongewild met een serieuze uitgroei of een scheef geknipt bloempotkapsel door het leven moeten maar gewoon naar de kapper kunnen wanneer we dat willen.
  12. Dat niemand noodgedwongen alleen een verlies moet zien te verwerken. Dat niemand slecht nieuws op zijn eentje te boven moet zien te komen, zonder steun en nabijheid van vrienden en familie.
  13. Dat we allemaal weer kunnen werken wanneer, waar en hoe we dat willen.
  14. Dat we ruimte hebben voor een moment voor onszelf, en dat we als gezin niet willens nillens godganse dagen op elkaars lip moeten zitten.
  15. Dat we uit de bol kunnen gaan op concerten en festivals, kunnen genieten van theater en kunnen opgaan in een fantastische film in de cinema.
  16. Dat de wereld aan onze voeten ligt en we weer kunnen gaan en staan waar we willen.
  17. Dat we grenzeloos kunnen dromen en plannen kunnen maken.
  18. Dat we wijze lessen meenemen uit het afgelopen jaar. Zoals: dat er meer respect is voor de zorg. Dat wandelen leuk is. Dat thuiswerken kan. Dat een overvolle sociale agenda geen must is en dat het ook anders kan. …
  19. Dat we een hernieuwde appreciatie en dankbaarheid hebben voor al die dingen die we voorheen als vanzelfsprekend beschouwden.
  20. Dat 2020 en corona alleen nog een nare droom lijken.
  21. Een goeie gezondheid, want dat is nog altijd de allerbelangrijkste prioriteit en alles valt of staat daarmee.

Op naar een doodgewoon en net daardoor fantastisch 2021!

31 december 2020

LorePlaats een reactie

Een positieve terugblik: ook dit was 2020 voor mij

2020 kan niet rap genoeg voorbij zijn. Het is een jaar waarin we ontzettend veel hebben moeten missen en daar wil ik liever niet te lang meer bij stilstaan. Maar gelukkig was 2020 niet alléén maar dat. In een poging positief te blijven, focus ik me even op wat er wél was.

1. 2020 zal voor mij altijd het jaar blijven waarin ik mijn gigantische achterstand wegwerkte op het vlak van fotoalbums. Al jaren wilde ik daar werk van maken, maar het kwam er nooit van. Tijdens de lockdown besloot ik van de nood een deugd te maken, en begon ik aan een heus huzarenstukje: duizenden foto’s verzamelen, doorploegen en selecteren.

Bloed, zweet en tranen heeft het me gekost, maar ik wist orde te scheppen in de fotochaos, stelde maar liefst negen fotoalbums samen en werkte de volledige achterstand weg. Ik ben zelfs het album van 2020 al aan het voorbereiden! Ik had er een stevige kluif aan, maar ben oh zo blij dat ik dit eindelijk van mijn to-dolijstje kan schrappen.

2. Ook op werkvlak had ik niet te klagen. Meer mama’s dan ooit vonden de weg naar Mama Baas – we overschreden een paar keer de 500.000 unieke bezoekers per maand en hadden zelfs een uitschieter van net geen 800.000, en daar kan ik als Community Manager alleen maar heel blij om zijn.

Maar da’s nog niet alles, ook op boekenvlak was het een “vet jaar”. In volle lockdown werkte ik een paar boekprojecten af, en om eerlijk te zijn was dat gene kattenpis. Aan een boek bezig zijn betekent sowieso tot ‘s avonds laat doorwerken en wallen onder mijn ogen. In volle lockdown aan een boek bezig zijn, dat was doorwerken tot ik er net niet bij neerviel, met een punthoofd dat op ontploffen stond en dat smeekte om wat rust en minder prikkels. Want probeer maar eens wat woorden op papier te krijgen als er constant twee bengels rond je bureau hangen … Maar difficult roads often lead to beautiful destinations, en ik ben dan ook behoorlijk trots op het eindresultaat.

Het lijstje van 2020: Ik stelde de scheurkalender voor 2021 samen; de scheurkalender ‘Mijn baby’s eerste jaar’ kwam uit; we startten de reeks ‘Mama’s vertellen’, waarvan ‘(On)troostbaar’ en ‘Meer dan verwacht’ al in de winkels liggen en de teksten voor ‘Miskraam’ zijn afgewerkt; en het boekje ‘Ik word grote broer/zus’ komt binnenkort uit. En net toen ik dacht even op mijn lui gat te genieten van wat welverdiende rust, kwam er nog een last minute project uit de lucht gevallen: ‘Mama’s van twintig twintig’. Maar ik doe dat met hart en ziel, en kan alleen maar met heel veel voldoening terugblikken. Wat een boerenjaar/boekenjaar!

3. 2020 had op reisvlak ons jaar moeten worden. We zouden op citytrip naar Thessaloniki en Lissabon gaan, zouden island hoppen in Kaapverdië (onze eerste verre reis als gezin!), planden een weekend met vrienden en hadden deze vakantie in Ieper moeten zitten met de familie … En toen kwam corona roet in het eten gooien en mochten we een kruis maken over al deze plannen. Maar gelukkig viel niet alles in het water.

Onze Plan B-zomervakantie, relaxen in de Provence, was zó welgekomen na dat zware en intensieve voorjaar en werd er eentje met een gouden randje. We hadden het geluk een weekendje aan de Opaalkust in Frankrijk te kunnen meepikken. En een weekendje naar zee werd in eerste instantie wel uitgesteld, maar van uitstel kwam dit keer geen afstel. En dat allemaal veilig en wel in onze bubbel. Toegegeven, het waren niet de reizen waar we in het begin van het jaar van droomden. Maar genoten hebben we toch.

4. Net als de rest van België maakten we meer wandelingen dan ooit tevoren en speelden we toerist in eigen streek. Van Mechelen over Antwerpen en Brugge tot de zee: even ontsnappen aan ons kot deed elke keer deugd. 2020 was het jaar waarin ik een nieuwe hobby ontdekte (diamond painting: niet hip, wél rustgevend!). Het jaar waarin ik Jane the Virgin bingewatchte. Het jaar waarin we alternatieven zochten om familie / vrienden toch te zien, en aperitiefden aan zee of rond de vuurkorf. En het jaar waarin ik weer helemaal gebeten werd door de leesmicrobe, nadat die in de eerste drukke jaren van het moederschap op een laag pitje stond. Ik denk dat ik minstens veertig boeken heb verslonden (het feit dat er een hele tijd nauwelijks iets op tv was zat daar zeker voor iets tussen). Als daar interesse voor is, wil ik zeker eens wat leestips delen in een volgende blog!

5. En last but not least – 2020 was het jaar waarin we als gezin heel hard aangewezen waren op elkaar. Het jaar waarin we elkaar willens nillens de hele tijd op de lip zaten. En geloof me, dat was niet altijd peis en vree. Maar ondanks alles zou ik dit jaar met niemand anders hebben willen beleven. Het is het jaar waarin ik meer dan ooit besef hoe hard ik bof met mijn bubbel. Ook al kan ik het woord bubbel ondertussen niet meer horen, maar da’s een ander verhaal. My bubble is the best! ❤️

Dus ja, er is veel dat ik zo snel mogelijk wil vergeten van het afgelopen jaar, absoluut. Maar gelukkig is er ook veel om dankbaar over te zijn en met een blij hartje mee te nemen in mijn herinneringen.

En jij, wat wil jij meenemen uit 2020? Waar ben je trots op en dankbaar voor?

28 december 202028 december 2020

Lore1 reactie

Berichtnavigatie

Oudere berichten
Nieuwere berichten

Wie zoekt die vindt!

20 kindvriendelijke tips voor een citytrip naar Berlijn

In de krokusvakantie trokken Leon (9) en ik met ons tweetjes naar Berlijn. Ik was er tien jaar eerder al eens geweest, en deze citytrip bevestigde het idee dat ik toen al had van de Duitse hoofdstad: het is een hippe, bruisende stad waar heel wat te beleven valt. Dat het ook een kindvriendelijke stad… Continue reading →

26 augustus 202226 augustus 2022

Lore

Island hopping in Kaapverdië

Het zou onze eerste verre reis (buiten Europa) worden met de kinderen: island hopping in Kaapverdië. De vliegtickets waren geboekt, de route was uitgestippeld, de verblijfplaatsen lagen vast. In augustus 2020 zou het zo ver zijn. En toen … kwam corona. Onze reis werd geannuleerd, tot onze grote spijt. In 2021 waagden we een nieuwe… Continue reading →

24 april 202224 april 2022

Lore

Tips voor een topvakantie in Mallorca

Afgelopen kerstvakantie trokken wij naar Mallorca, en we beleefden er een zalige tijd. Wie denkt dat een verblijf op het Spaanse eiland gelijkstaat aan bakken en braden in een gigantisch resort, kunnen we meteen geruststellen: het is een prachtige eiland waar meer dan genoeg te zien en te beleven valt. Het zou dus zonde zijn… Continue reading →

4 februari 20226 februari 2022

Lore

Meest recente berichten

  • En plots studeert hij al af van de lagere school …
  • Veertig
  • 20 kindvriendelijke tips voor een citytrip naar Berlijn
  • Deed ze het, of deed ze het niet?
  • Aanrader: een mama-zoon trip met z’n tweetjes
Follow MAMoiselle Blogt on WordPress.com

Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en om per e-mail meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.

Blog op WordPress.com.
  • Abonneren Geabonneerd
    • MAMoiselle Blogt
    • Voeg je bij 45 andere abonnees
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • MAMoiselle Blogt
    • Abonneren Geabonneerd
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....