De reis van ons leven
Dat we naar het buitenland wilden trekken, dat stond voor ons vast . Wat we dan precies zouden doen, dat was nog een vraagteken. In Barcelona wonen en werken? Met de rugzak door Azië of Zuid-Amerika trekken? Een roadtrip maken dwars door de VS? Een combinatie van reizen en werken in het buitenland? We hielden alle opties open en spraken vaak over ‘ooit’.
Negen jaar geleden voelden we de deadline naderen en wisten we: het is niet langer ooit. Het is nu, of het wordt nooit. We hadden nog geen kinderen, geen huis, waren nog flexibel en konden gaan en staan waar we wilden. Niet dat het buitenland niet meer mogelijk is eenmaal je wat meer gesetteld bent, maar het maakt de zaken er in elk geval niet gemakkelijker op.
Doen ze het of doen ze het niet?
Spannende tijden braken aan.
Zouden we het durven? Zouden we de sprong wagen? Of zou het voor altijd bij dromen blijven?
We bekeken alle opties. Hielden rekening met alle mogelijke obstakels. Wat met onze jobs? Wat met ons appartement, en onze meubels? Wat met de auto, de verzekeringen, wat met het financiële plaatje? Op een rationele manier zochten we een oplossing voor al die uitdagingen. Eén voor één werden alle obstakels doorstreept en werden oplossingen afgevinkt.
Het onmogelijke bleek toch niet zo onmogelijk te zijn…
Tijd om de ratio aan de kant te zetten en het hart te laten overnemen. Wilden we dit graag? Volmondig JA! Zagen we dat zitten, 6 maanden de wereld ontdekken? Duhu, natuurlijk! Zagen we het zitten om volledig aangewezen te zijn op elkaar? Uiteraard! Wat iedereen bekeek als een echte relatietest, voelde voor ons geen moment zo aan. Zagen we het zitten om alles en iedereen achter te laten? Met een klein hartje – ja zeker?
Oh Em Gee in ’t kwadraat. De kogel was door de kerk. We zouden het doen. We zouden ervoor gaan. Say what?! Het voelde surreëel (en eerlijk gezegd denk ik dat het dat altijd een beetje is gebleven, want hoe onwerkelijk is het om de dagelijkse sleur in te ruilen voor de reis van je leven?).
De concrete invulling
Volgende stap: de concrete invulling van onze plannen. Waar wilden we heen? Vrij snel beslisten we dat we richting Zuid-Amerika zouden gaan. Ik heb Spaans gestudeerd, en het leek ons wel handig dat we ons vlot zouden kunnen redden ter plaatse. Bovendien voel ik ook gewoon een band met landen waar ze Spaans spreken. En last but not least: één van onze beste vrienden woonde in Buenos Aires. De perfecte manier om hem eens te bezoeken én de ideale uitvalsbasis!
In eerste instantie wilden we een job zoeken, om dan na een paar maanden ook nog even tijd te maken om rond te reizen. Die plannen werden echter snel vervangen door: “Ach weet je wat, we reizen gewoon 6 maanden rond. Als we dan toch springen, kunnen we net zo goed helemaal gek doen en het onderste uit de kan halen”. Als je iets doet, moet je het goed doen! 😉
Het praktische gedeelte
Restte ons alleen nog het praktische gedeelte. Ahum, ‘alleen nog’ is wel een klein beetje een understatement… Met knikkende knietjes tijdskrediet aanvragen, appartement onderverhuren, vliegtickets boeken, reisgidsen verslinden, een ruwe reisroute opstellen (zijnde ‘we beginnen in Buenos Aires, en eindigen zes maanden later in Quito’, de rest zien we nog wel) en … afscheid nemen van iedereen.
Let’s go and see the world!
En zo stapten we negen jaar geleden licht nerveus het vliegtuig op, voor de reis van ons leven, met een rugzak van 13kg op de schouders. (Echt waar, ons hele hebben en houden voor een half jaar in één rugzak, back to basics! Al moet ik wel toegeven dat ik de weinige kleren die ik meehad ritueel wou verbranden na die zes maanden, zo beu was ik ze 🤪).
Of ik ooit spijt heb gehad van die beslissing? NEE! Het was een fantastische ervaring, en de herinneringen koester ik nog altijd. Zo’n reis verandert je mindset en de manier waarop je in het leven staat.
Of ik het nog opnieuw zou doen? Onmiddellijk! Ik ben nog elke dag dankbaar voor die ervaring.
Net omdat het zo’n once in a lifetime ervaring was, lijkt het mij fijn om de hele reis nog eens virtueel te herbeleven, en jullie te laten meegenieten. Ik hield toen een blog/reisdagboek bij, en neem jullie nu graag retroactief mee op reis naar Zuid-Amerika. Hou de blog dus in de gaten, want de komende tijd laat ik regelmatig een reisblog op jullie los!
