Island hopping in Kaapverdië

Het zou onze eerste verre reis (buiten Europa) worden met de kinderen: island hopping in Kaapverdië. De vliegtickets waren geboekt, de route was uitgestippeld, de verblijfplaatsen lagen vast. In augustus 2020 zou het zo ver zijn. En toen … kwam corona. Onze reis werd geannuleerd, tot onze grote spijt. In 2021 waagden we een nieuwe poging, maar opnieuw gooide corona roet in het eten. Onze plannen belandden in de koelkast, want dit keer zouden we ons geld terug krijgen, zo vertelden ze ons aan de telefoon.

Dat je niet altijd mag geloven wat ze je zeggen, merkten we een week later, toen we alsnog vouchers toegestuurd kregen. Voor een lager bedrag dan onze tickets dan nog. We dienden klacht in en hoopten onze centjes vroeg of laat te kunnen recupereren. Ondertussen planden we al een andere reis voor deze zomer. Alleen … maanden later stond onze klacht nog altijd ‘onder behandeling’.

Na lang twijfelen hakten we in januari de knoop door: we zouden toch nog gaan, in de paasvakantie. De vouchers waren nog maar geldig tot juni, en we wilden het risico niet lopen dat onze klacht onbeantwoord bleef en de vouchers verloren zouden gaan zonder dat we er iets aan hadden.

Een beetje onverwachts trokken we afgelopen vakantie dus richting Afrika. Gelukkig was de voorbereiding twee jaar geleden al gebeurd, en mits wat aanpassingen (in plaats van drie weken werden het er nu twee) konden we die grotendeels overnemen. Derde keer goeie keer!

Kaapverdië is een eilandengroep voor de kust van Afrika, ter hoogte van Senegal. Waarom we voor dit land kozen als eerste ‘verre’ bestemming? Het is niet té ver (in totaal een 7-tal uur vliegen, met tussenstop in Lissabon), er is geen al te groot uurverschil (drie uur verschil, in de winter twee uur; geen mega-jetlag dus) en het is er het hele jaar door lekker warm, al durft het er in de winter weleens sterk te waaien en is de zomer het “regenseizoen”, maar dat is heel relatief.

Er zijn tien eilanden, waarvan negen bewoond, die allemaal verschillend zijn van karakter. Door verschillende eilanden te combineren, krijg je dus een gevarieerde reis. Oorspronkelijk waren wij van plan vier of vijf eilanden te bezoeken, maar omdat we nu “maar” twee weken konden gaan werden dat er uiteindelijk drie. We waren ook eerst van plan om een paar dagen in Lissabon door te brengen om de reis te breken, maar dat plan werd uiteindelijk geschrapt.

We vlogen naar één eiland (Saõ Vicente) en keerden terug vanaf een ander eiland (Sal), waardoor we de binnenlandse verplaatsingen konden beperken tot twee boottochten en één vlucht.

Voor verplaatsingen ter plekke namen we onze toevlucht tot taxi’s en “aluguers” (een soort minibusjes of soms pickup trucks als openbaar vervoer).

Kaapverdië is een veilig land en je kan gemakkelijk zelf een reis uitstippelen en organiseren. De mensen zijn er vriendelijk en hulpvaardig, zijn geboren met een glimlach op hun gezicht en stress kennen ze er niet. Er wordt Portugees en Creools gesproken, en sommigen kunnen ook een woordje Frans. In andere gevallen: met handen en voeten kom je ook al ver 😉.

Houd wel in je achterhoofd dat het een arm land is: verwacht je dus niet aan grote luxe (behalve in resorts misschien). Zo is er niet altijd (warm) water beschikbaar of is de keuze aan producten in de winkels heel beperkt. Het biedt meteen mooie levenslessen – we beseffen niet half hoe goed we het hier hebben! En geen schrik: je vindt overal restaurantjes waar je lekker kan eten, aan hygiëne is er geen gebrek en in nood vind je er ook gewoon een apotheek.

Santo Antaõ

We vlogen via Lissabon naar het eiland Saõ Vicente (daarover straks meer). Daar bleven we een nachtje in de stad Mindelo en namen er de volgende dag de ferry naar het eiland Santo Antaõ, waar we een uurtje later arriveerden.

Santo Antaõ wordt weleens het mooiste eiland van Kaapverdië genoemd en is een waar wandelparadijs. Bij aankomst leek het even dor en droog als Saõ Vicente, maar tijdens onze rit naar de andere kant van het eiland kwamen we al snel door tropische groene valleien. Prachtig!

We verbleven vier nachten in een Airbnb in de Ribeira do Paúl, die magnifiek gelegen was aan zo’n groene vallei (het gele huis op de foto). Het was de ideale uitvalsbasis voor een aantal stevige wandeltochten om het eiland te verkennen:

Wandeltocht in de Ribeira do Paúl – van Paúl naar la Caldeira de Cova

Deze prachtige wandeling bracht ons door een spectaculair landschap met weelderige vegetatie naar de krater van Cova. Het was de bedoeling dat we bovenaan de krater zouden afgezet worden en dan via een afdaling konden terugkeren naar de vallei, maar door een kleine miscommunicatie werden we aan de voet ervan afgezet … Tja, dat heb je als je met handen en voeten iets moet uitleggen 🙈.

Dat betekende dat er ons een stevige klim te wachten stond waar we toch een drietal uur over gedaan hebben. Onderweg kwamen we enkele wandelaars tegen, die de wandeling allemaal in omgekeerde richting deden en ons licht meewarig aankeken. Maar kijk, we raakten boven (tot bóven de wolken) en werden daar getrakteerd op een machtig uitzicht.

En ik weet zeker dat we dat uitzicht nog net iets meer apprecieerden na die beklimming dan we anders hadden gedaan 😉. Onze boys bleken trouwens echte berggeitjes, die vlotjes de berg op gingen. Bij ons, oudjes, ging dat nét iets minder vlot 😜.

Na de prachtige krater wandelden we terug (bergaf dit keer) door de vallei, waarbij we na elke bocht weer op een fantastisch uitzicht werden getrakteerd. Een echte must als je op Santo Antaõ bent, deze wandeling.

Wandeltocht van Ponta do Sol naar Fontainhas

Ponta do Sol is een leuk vissersstadje met een aangenaam plein waar je het stadhuis vindt en een mooi haventje. Aan de haven zijn er een paar toffe restaurantjes van waaruit je een mooi uitzicht hebt op zee.

Na een lekkere lunch (met verser dan verse vis) gingen we opnieuw op pad, dit keer langs een kronkelend pad dat uitkeek over de zee. Er stond ons weer een beklimming te wachten, maar dit keer niet van lange duur: zo’n drie kwartier later kregen we onze eindbestemming Fontainhas in zicht. Dat is een gehucht dat prachtig gelegen is op een rotsuitloper, met kleurrijke huizen.

Ook dit keer werden we weer getrakteerd op de mooiste uitzichten – de ene keer op zee, de andere keer op de vallei, de bergen en de kleurrijke huizen. Ook een anrader dus, deze wandeling!

Wandeltocht van Ribeira Grande naar Chu Chu


Ribeira Grande is de hoofdstad van het eiland en er zijn mooi gekleurde koloniale huizen te zien. Van daaruit wandelden we door de Ribeira de Torre naar de rotsformatie ‘Tope de Miranda’, een soort natuurlijke toren die boven de tropische vegetatie uittorent. Opnieuw een mooie wandeling, maar minder spectaculair dan de twee hierboven vermeld.

In Santo Antaõ stonden er dus vooral wandelingen op het programma. Daarna konden we wat verfrissen in het zwembadje van ons huisje (mét zalig uitzicht) en ’s avonds gingen we lekker uit eten in het dorpje Paúl (waar overigens ook Etienne uit ‘Boer zkt Vrouw’ een hotel / restaurant heeft). Het moet gezegd, na een paar intensieve wandeldagen vonden de jongens dat ze wel genoeg gewandeld hadden, en daar hadden we alle begrip voor. Tijd om terug te keren naar Saõ Vicente!

Saõ Vicente

Waar Santo Antão een echt wandelparadijs is, is het eiland Saõ Vicente eerder het culturele hart van het land. In de stad Mindelo staan heel wat koloniale panden en overal klinkt er muziek (de zangeres Cesaria Evora werd er trouwens geboren). Verder is het eiland sober en dor, heb je overal zicht op de berg Monte Verde en zijn er mooie stranden te vinden.

We keerden terug naar Mindelo, waar we ook de eerste dag in Kaapverdië al waren geweest. Dit keer verbleven we er drie nachten in een Airbnb waar we vanaf het dakterras een mooi uitzicht hadden over de stad.

Mindelo deed ons een beetje denken aan Cuba met de mooi gekleurde koloniale huizen, de sfeervolle muziek, … We doken het centrum in en snoven de sfeer op: de groentemarkt, de vismarkt, een replica van Torre de Belém in Lissabon, de pier (met een leuk ‘floating’ restaurant), het roze gouverneurspaleis, …

Daarnaast is er een mooie boulevard langs de waterkant en een heerlijk stadsstrand (mét fijne beach bar) waar we genoten van de ondergaande zon.

De dag erna nam Manuel, de gastheer van onze Airbnb, ons mee op een tour over het eiland. We reden door een dor landschap met bergen en zagen een grote zandduin en een prachtig strand (Baia das Gatas). De zee kan behoorlijk wild zijn op Kaapverdië, maar aan Baia das Gatas heb je een beschutte baai waar het rustig en veilig zwemmen is.

‘s Middags gingen we lunchen in vissersdorpje Calhau bij Chez Loutcha. Op zondag organiseert dit restaurant uit Mindelo daar een feestelijke lunch met zang en dans, waar verschillende lokale families op afkomen. De ambiance zat er onmiddellijk in, heel leuk om die Kaapverdische sfeer eens op te snuiven. Tussendoor konden we genieten van het kolkende zeewater, want het restaurant ligt heel mooi aan het water. We eindigden uiteindelijk ook zelf op de dansvloer en dansten salsa, elk met één van onze zonen. Een prachtig moment, hoe Louis stond te glunderen terwijl hij mij in het rond zwierde ❤️

Op onze laatste dag op Saõ Vicente stond er nog een TOP activiteit op het programma: we trokken naar het strand van Saõ Pedro. Daar werden we onmiddellijk aangesproken en vijf minuten later stapten we in een vissersbootje en gingen we een klein stukje de zee in. Doel? Zeeschildpadden spotten. 🐢 En of we daarin slaagden! Een zestal schildpadden zwommen naast en onder ons bootje, heel tof om te zien.

Maar het beste moest nog komen: we kregen een zwembril en snorkel, sprongen van het bootje en konden tussen die schildpadden zwemmen. ZALIG!! Het was een onbetaalbaar uitzicht: het turquoise water, verschillende schildpadden die tot vlakbij kwamen zwemmen, visjes daartussen … Een indrukwekkende en onvergetelijke ervaring!

In de late namiddag trokken we nog even de stad in om daar nog wat door de straatjes te kuieren en enkele souveniertjes te scoren. Daarna was het alweer tijd om onze koffers te pakken, want de volgende dag vertrokken we naar het derde en laatste eiland van onze vakantie: Sal.

Sal

Sal is het eiland van de parelwitte stranden, de turquoise zee en de palmbomen. Perfect als afsluiter van de reis dus: relax to the max!

Dit keer verbleven we in een resort, waar de kinderen behalve van de zee ook konden genieten van zwembaden en glijbanen. Dat vonden ze natuurlijk helemaal geweldig. Maar om eerlijk te zijn, voelden wij ons er toch een beetje ongemakkelijk. De overvloed van zo’n resort stond nogal in schril contrast met het gebrek aan overvloed in de rest van het land, en het echte Kaapverdië leer je natuurlijk niet kennen in zo’n resort … Blij dat onze reis zich dus niet alleen daartoe beperkte!

Ondanks die reserves genoten we toch van het mooie weer, de prachtige stranden, de magnifieke zonsondergang, …

We verbleven in de buurt van Santa María, een leuk stadje met een levendige sfeer. Je vindt er een mooi strand met vissersbootjes, een pier waar de vissers ‘s morgens hun vis aan land brengen, restaurantjes, souvenirwinkeltjes, …

Verder is er op het eiland niet zo heel veel te beleven: je kan er surfen (er is altijd wel wat wind, ideaal dus voor surfers), gaan zeilen, er is een grot met een gat in het “plafond” waardoor de zon in de namiddag voor een fonkelblauw effect zorgt in het water – de grot staat dan ook bekend als Blue Eye – of je kan met quads rondrijden. Voor een paar dagen als afsluiter van een vakantie moet het op zich ook niet meer zijn dan dat. Alleen jammer dat veel toeristen enkel naar Sal gaan en dan thuis verkondigen “dat er in Kaapverdië niet veel te beleven valt …”

Wij kunnen echter getuigen van het tegendeel, en kijken terug op een gevarieerde reis naar een prachtig land dat veel te bieden heeft: fantastische landschappen, heerlijke stranden, zonnig weer, vriendelijke mensen met een stralende lach op hun gezicht en een relaxte sfeer.

Dat het heerlijk was om met ons vieren weer een stukje van de wereld te ontdekken, om getuige te zijn van de verwondering van de kinderen en om samen ons horizon te verruimen. ❤️

P.S: Heb je nog specifieke vragen over een reis naar Kaapverdië? Shoot! 🙃

LorePlaats een reactie

Tips voor een topvakantie in Mallorca

Afgelopen kerstvakantie trokken wij naar Mallorca, en we beleefden er een zalige tijd. Wie denkt dat een verblijf op het Spaanse eiland gelijkstaat aan bakken en braden in een gigantisch resort, kunnen we meteen geruststellen: het is een prachtige eiland waar meer dan genoeg te zien en te beleven valt. Het zou dus zonde zijn om er niet op verkenning te gaan als je daar bent!

Of we Mallorca zouden aanraden als vakantiebestemming? Absoluut! Verwacht je aan rotsachtige kustlijnen, bergen, mooie stranden, helder turquoise water, veel groen, palm- en sinaasappelbomen zoveel je wil, gezellige dorpjes, mooie haventjes, … En die betonnen mastodonten van massatoerisme kan je heus strategisch vermijden.

Al vermeld ik er wel even bij dat wij in het laagseizoen gingen, en dat zorgde waarschijnlijk toch voor een heel andere beleving – ik vermoed dat je er in het hoogseizoen de hordes Duitse en Engelse toeristen er op veel plaatsen bij moet nemen …

In elk geval, hier zijn onze tips voor een topvakantie! Een auto huren is een aanrader, zo kan je gemakkelijk alle kanten van het eiland ontdekken. Houd er wel rekening mee dat het vaak kleine baantjes zijn en je dus wel wat langer onderweg kan zijn dan je misschien op het eerste gezicht denkt. Anderzijds is het uitzicht onderweg ook heel mooi, en da’s natuurlijk ook al een deel van het plezier.

Palma de Mallorca

De hoofdstad van het eiland, Palma de Mallorca, is echt een aangename stad. Of je nu wil flaneren door de oude stad, de haven wil verkennen, wil gaan shoppen, cultuur wil opsnuiven, of lekker wil eten en drinken: in Palma kom je sowieso aan je trekken.

De ideale plek om te starten met een wandeling door de stad is aan de kathedraal. Daar heb je een mooi uitzicht op het prachtige gebouw aan de ene kant en de zee aan de andere kant. En van daaruit wandel je in no time naar de haven en het oude stadsgedeelte, waar je ook leuke winkels en fijne restaurantjes vindt. Een klein hongertje in de namiddag stil je dan weer met lekkere churros 😋

Sa Calobra / Torrent de Pareis

De westkust van Mallorca wordt gedomineerd door de bergketen Serra de Tramuntana met zijn grillige rotsen die in de zee verdwijnen. De natuur is er magnifiek, en het is een echt walhalla voor wandel- en fietsfanaten.

Sa Calobra ligt aan die westkust en lijkt wel een klein stukje paradijs. Het is een prachtige inham met azuurblauw water, rotsen en boompjes. Ook de kronkelige weg ernaartoe vol haarspeldbochten levert al magnifieke zichten op. Neem als je van de parking komt de trapjes aan het zelfbedieningsrestaurant waar je recht op uitkomt naar beneden, en je komt aan dit prachtige stukje van de wereld. Toen wij er waren was het een plekje om helemaal tot rust te komen – met de zon op ons gezicht, de stilte om ons heen en de adembenemende natuur – maar in volle zomer zou het er helaas wel heel druk zijn …

Vanuit Sa Calobra kan je te voet naar Torrent de Pareis, waar het zeewater tussen twee hoge rotswanden door een klein keienstrand bereikt. Vanaf het zelfbedieningsrestaurant waarvan eerder sprake volg je als je terug boven komt de weg naar links en passeer je twee smalle tunnels voor je op dit afgelegen plekje komt.

Schiereiland Formentor

Dit schiereiland bovenaan de westkust vormt het zuidelijkste punt van het eiland, en staat garant voor prachtige uitzichten. Ook hier is de weg erheen op zich al adembenemend.

Op het schiereiland heb je twee plekken waar je kan genieten van een weids uitzicht over de bergen, rotsen en de zee. Aan de Mirador Es Colomer kan je een pad volgen naar een uitzichtpunt met fenomenale uitzichten.

Daarna kan je met de auto (of voor de moedigen onder ons: met de koersfiets) de weg verder volgen langs heel wat haarspeldbochten richting Cap Formentor. En ook daar word je getrakteerd op prachtige beelden. Laat de auto achter aan de kant van de weg en geniet van al die natuurpracht, waar je je heel nietig bij voelt. Je kan er een kleine wandeling maken naar een vuurtoren, en wie geen hoogtevrees heeft kan die ook beklimmen. Ik koos er wijselijk voor om dat niet te doen, en met de voetjes stevig op de grond van het uitzicht te genieten – ook niet slecht 😜

Valldemossa

In de Serra de Tramuntana liggen ook een aantal mooie dorpjes en stadjes. Zo vonden wij Valldemossa heel charmant. Je wandelt er door smalle steegjes vol bloemen en planten en door straatjes versierd met azulejos. Bovendien ligt het heel mooi in de bergen genesteld.

Deià

Deià is een klein dorpje in de omgeving van Valldemossa, dat ook weer heel mooi is gelegen. Leuk om even rond te dwalen, al ben je er snel door 😊.

Tussen Valldemossa en Deía heb je ‘Son Marroig’, een schitterend gelegen woning die ooit van een aartshertog was en nu bezocht kan worden. Van daaruit kan je ook een wandeling maken naar de rotsen van Sa Foradada, een rotsige uitloper met een gat van een diameter van 18 meter. Of tenminste, het was onze bedoeling om die wandeling te maken, maar toen wij er waren, bleken de woning en die wandelweg afgesloten. Misschien hebben jullie meer geluk! Gelukkig konden we er wel even een blik op werpen vanuit de hoogte.

Sóller

In een dal van de bergketen ligt het dorpje Sóller. Dat deed ons een beetje aan de Andes denken: een kerkje op een mooi pleintje, met op de achtergrond de bergtoppen afgetekend. Er rijdt ook een oud treintje, waarmee je helemaal naar Palma kan rijden. Ik zou er geen mega omweg voor maken, maar het biedt wel een fraai zicht.

Coves del Drach / Porto Cristo

Aan de oostkant van het eiland kan je op verschillende plaatsen grottencomplexen bezoeken; die van Drach zijn het meest bekend. Je kan er op vaste tijdstippen een ‘rondleiding’ volgen: je volgt een wandelpad met trapjes die je langs indrukwekkende grotten, stalagmieten, stalactieten en ondergrondse meertjes brengt. Op het einde van het bezoek mag je gaan zitten en wordt er een klein concertje gebracht vanuit bootjes op het water. In niet-coronatijden mag je zelf ook het water op, maar dat was nu helaas niet mogelijk. Een absolute must zou ik het niet noemen, maar het is wel een leuke afwisseling en eens fijn om te zien. En op een warme zomerdag kan ik me inbeelden dat het voor de nodige verfrissing zorgt 😊

Na ons bezoek aan de grotten hielden we halt in Porto Cristo om daar te lunchen. Het was een zonnige dag en we vonden een plekje in de zon, met zicht op bootjes en een sangría in de hand. En meer moet het soms echt niet zijn 😎

Artà

Ook Artà, aan de oostkant van Mallorca, vonden we een heel aangenaam stadje om in rond te wandelen. Dat de zon uitbundig scheen en er toevallig net een gezellig marktje was (wij waren er op een dinsdag) zat daar wellicht voor iets tussen. Er was een gezellige drukte, mensen genoten op terrasjes, boompjes bogen door onder het gewicht van de vele sinaasappels en we aten er lekkere tapas in het zonnetje. Winter, waar?!

Baaitjes, strandjes en kreekjes

Echt óveral op het eiland vind je zalige strandjes. Wij verbleven in een klein dorpje aan de Baai van Alcúdia, in het Noorden van het eiland. Vlakbij ons appartementje was er een mooi haventje en een keienstrandje waar er een heel mooie zonsondergang was.

Nieuwjaar brachten we door op het strand van Alcúdia zelf: is er een betere plek om nieuwjaarsbrieven voor te lezen en te picknicken? 😎

Maar het is ook de moeite om gewoon zelf op ontdekking te gaan: over heel het eiland zijn tal van verborgen mooie kreekjes of strandjes te vinden. Zo ging ik op goed geluk langs de zee gaan lopen, en kwam daar per toeval op een afgelegen maar prachtig plekje terecht, ik waande me even in Mexico of zo. Enkele dagen later gingen we terug om er bij een aperitiefje te genieten van de zonsondergang. En zo zijn er ongetwijfeld véél pareltjes om te ontdekken.

Je merkt het: of je nu een liefhebber bent van natuur, cultuur of gastronomie, of je bent eerder een zonneklopper of op zoek naar een sportvakantie – in Mallorca kom je hoe dan ook aan je trekken. We deelden met veel plezier onze hoogtepunten van onze reis, maar er zijn ongetwijfeld nog veel meer mooie plekjes om te ontdekken.

Veel plan- en reisplezier!

LorePlaats een reactie

Waarom een reisje naar de winterzon een goed idee is

Wie mij al wat langer volgt of mij goed kent, die weet het wellicht wel: ik heb last van een jaarlijks terugkerende winterdip. Alleen kwam die dip dit jaar al uitzonderlijk vroeg piepen, eigenlijk was het zelfs eerder een herfstdip… Dat vroeg om actie!

Hoe dat precies kwam? In november liepen we hier collectief tegen de corona-lamp. ’t Is te zeggen, drie van ons testten elk om de beurt positief, de oudste bleef telkens opnieuw negatief. Resultaat: onze quarantaine / isolatie werd telkens weer verlengd. Ikzelf ‘bofte’ met slechts tien dagen, de oudste was de echte pechvogel en kreeg vier weken ‘huisarrest’. Toen op de laatste dag van zijn quarantaine het nieuws binnen liep dat de kerstvakantie een weekje vroeger zou beginnen, was het feest compleet. Lees: hij zou één week naar school kunnen gaan, en zat dan opnieuw drie weken thuis. De spreekwoordelijke druppel …

Tussen de herfst- en de kerstvakantie ging de oudste in totaal dus anderhalve week naar school, de jongste één weekje meer. En al mag ik mijn pollekes kussen met mijn kindertjes en zijn het zeker geen monsters, ik hoef andere ouders wellicht niet uit te leggen dat zo’n periode slopend is. Eerst was ik zelf ziek, daarna moesten we allebei werken, en dat terwijl hier dag in dag uit twee mannetjes aandacht vroegen en het steeds moeilijker kregen om zichzelf bezig te houden. De muren kwamen op ons af, we zaten elkaar op de lip, we waren constant overprikkeld, er was geen moment van rust en de batterijtjes werden op geen enkele manier opgeladen. Tel daar het miezerige weer én de impact bij van alle coronashizzle die ondertussen al bijna twee jaar lang aansleepte, en je snapt het wel. Mijn energielevel stond ergens onder nul, en ik sloeg lichtelijk in paniek bij de gedachte dat ik in de kerstvakantie opnieuw drie weken lang ideetjes uit mijn mouw zou moeten zien te schudden om de kroost op een leuke manier te entertainen – daar had ik oprecht géén energie meer voor (en veel uitstap-opties waren er niet, met de coronamaatregelen). Een alarmerende PPPIIIIIEEEEEEPPPPPPPP in mijn oren was het resultaat.

Ik zag maar één mogelijke oplossing om niet finaal te crashen: we moesten eropuit. Even een verandering van omgeving, op adem komen, en vooral: op een pósitieve manier samen tijd doorbrengen. Reizen geeft mij nu eenmaal energie, what can I say. Als een neuroot begon ik dat weekend te googelen. En dat mag je gerust letterlijk nemen: Het hele weekend onderzocht ik elke mogelijke optie om toch maar op reis te kunnen (maar dan wel zo goedkoop mogelijk). En er passeerden véél opties de revue :-).

Thailand, Aruba, Egypte, Cyprus, Lapland, … Je kan het zo zot niet bedenken of ik onderzocht de mogelijkheid. Te duur, te regenachtig, te gevaarlijk, reizigers niet welkom, … Hoe meer ik zocht, hoe meer ik merkte dat we met véél dingen rekening moesten houden. Budget, klimaat, en tegenwoordig dus ook coronamaatregelen. Na lang zoeken en puzzelen kwam ik plots dé opportuniteit tegen. Ik kon goedkope vliegtickets scoren naar Mallorca voor in de kerstvakantie, vond er een goedkope Airbnb met goeie reviews en huurde een auto. Totaalprijs voor ons vier: 850€. Bingo! We hielden in ons achterhoofd dat er geen garantie was op goed weer (we gingen ooit in mei naar Mallorca en hadden de eerste dagen alleen maar regen), maar dat kon ons zelfs weinig schelen. Als we er maar even uit waren!

En zo vertrokken we tussen kerst en nieuw naar Spanje. We arriveerden ’s avonds laat, reden naar ons appartement en zodra de koffers uitgeladen waren kropen we onder de wol, benieuwd wat de komende dagen ons zouden brengen. De volgende ochtend werd ik wakker en spotte ik met een zucht van verlichting een strakblauwe hemel en een stralend zonnetje. Héérlijk! Ik trok mijn loopschoenen aan en ging meteen op pad om de omgeving te verkennen. Onderweg zoog ik mijn longen vol zilte zeelucht, keek mijn ogen uit bij de prachtige kustlijn, voelde de zon mijn snoet verwarmen en dacht op slag: Yes, dit was éxact wat ik nodig had! De happy vibes tintelden door mijn aders en het voelde alsof ik helemaal herleefde. Dat halfuurtje knalde mijn batterijtjes meteen naar fase oranje (we moeten realistisch blijven, fase groen had toch ietsje meer tijd nodig). Weg winterdip!

De rest van onze week daar bevestigde dat gevoel alleen maar. We genoten met volle teugen. Van het prachtige eiland, van de zon (want ja, we hadden echt geluk met het weer: 17-22 graden en zon), van lekker eten en drinken en van elkaar. Dat het deugd deed is echt een ferm understatement. Ik kwam helemaal tot rust, en slaagde erin mijn batterijtje voor het eerst in maanden écht op te laden. Dat effect liet zich ook de voorbije weken nog voelen; ik heb het gevoel dat ik er weer even tegen kan (zélfs toen er vorige week alweer eentje ziek thuis zat). Ik zou het op de valreep nog de allerbeste beslissing van 2021 durven te noemen, dat reisje!

Af en toe eens spontaan eropuit vliegen? Vooral doen, zou ik zeggen! Er zijn altijd wel opportuniteiten te vinden zodat het je geen arm en een been hoeft te kosten (al kost het je dan wel even tijd om die te vinden, maar dat plannen zorgt op zich ook al voor plezier!). Ver weg of dichtbij, even de pauzeknop indrukken – ik kan het alleen maar aanraden!

Ik ben trouwens volop onze tips voor Mallorca aan het verzamelen, dus wie op zoek is naar tips en inspiratie daar: even geduld, die blog komt er binnenkort aan! En ik kan je alvast vertellen dat je dit jaar nog verschillende reisblogs mag verwachten. We hebben wat reisjes in te halen na die coronajaren en dus staat er vanalles gepland – zou die energieboost ook daaraan te danken zijn? 😎 Nu maar hopen dat corona deze keer geen roet in het eten gooit …

To be continued!

P.S.: Nee, we hebben (helaas) de Lotto niet gewonnen. Dat er meerdere tripjes gepland staan hebben we te danken aan 1) het feit dat we nog vouchers hadden liggen door geannuleerde reizen de voorbije twee jaar en 2) vele uren zoeken om goedkoop te kunnen boeken – tja, een mens moet er iets voor over hebben natuurlijk!

LorePlaats een reactie
Blog op WordPress.com.