‘Hoe doen die andere mama’s dat toch?’ Die vraag stellen we ons allemaal weleens. Daarom leek het ons bij Mama Baas een goed idee om een boekenreeks uit te brengen: ‘Mama’s vertellen’. Daarin brengen verschillende mama’s (en papa’s) hun verhaal, telkens over één centraal thema.
Het doet altijd deugd om te merken dat je niet alleen staat, en dat het er bij andere ouders ook zus of zo aan toe gaat. Om troost te vinden in herkenbare verhalen. Vandaar de reeks ‘Mama’s vertellen’, en ik heb de eer om daar de redactie van te doen en verhalen te verzamelen.
In het voorjaar (jawel, in volle lockdown 😉 ) werkte ik aan het eerste boek in de reeks: (On)troostbaar. In dat boek vertellen mama’s en papa’s over hun baby die meer huilt dan gemiddeld. Ze voelen aan dat er iets niet klopt, en bewegen hemel en aarde in hun zoektocht naar een oplossing. Het zijn mama’s en papa’s die moe zijn, en die niet meer weten van welk hout pijlen maken. Ze snakken naar rust, stilte en slaap; maar vooral naar een gelukkige baby die geen pijn of ongemakken meer heeft. Het gaat over baby’s die niet om kunnen met te veel prikkels, die last hebben allergieën of intoleranties, van reflux, you name it. In het boek vertellen ze eerlijk over de impact van een baby die veel huilt, de gevolgen ervan op het gezin en het onbegrip waar ze op stuiten.
Dit eerste boek in de reeks was meteen een specialleke voor mij. Niet alleen omdat dit het begin was van een reeks, maar ook omdat ik er mijn eigen verhaal in vertel over de zware eerste maanden van onze jongste. Die werden nogal overschaduwd door verborgen reflux. Het was intens om alles zoveel jaar later nog even te herbeleven en mijn verhaal te doen – maar tegelijk werkte het ook voor een stuk als verwerking en loslaten.
Ik hoop dat andere ouders zich kunnen herkennen in de verhalen, dat ze zich gesterkt en gesteund voelen in de wetenschap dat ze niet alleen staan. En last but not least: een grote dank aan alle mama’s en papa’s die zo eerlijk wilden vertellen over een moeilijke periode in hun leven! ❤
