Kindjes en groenten, dat is niet altijd de beste combinatie. Hier kunnen we meestal niet klagen, bij de oudste toch niet. Hij eet even vlot kerstomaatjes bij de aperitief als een chipje, eet kilo’s fruit en proeft (meestal) van alles wat er op zijn bordje ligt.
Maar het kan natuurlijk altijd beter. Bovendien weet ik dat sommige kindjes al wat kieskeuriger durven zijn (zoals onze jongste). Ideetjes om kinderen ongemerkt groenten te laten eten zijn dus altijd leuk.
Deze week ontdekte ik iets in de Albert Heijn. Geen idee of het nieuw is, voor mij was het dat alleszins wel: pizzabodems op basis van bloemkool (te vinden in het koelvak). Dat moest natuurlijk getest worden, en jawel, ik ben fan!
Kinderen vinden het sowieso al leuk om te helpen in de keuken. Niets zo leuk als op woensdag thuiskomen van school en samen met mama je eigen pizza mogen beleggen, toch? Iets wat ze zelfgemaakt hebben gaat altijd net iets vlotter naar binnen. Als het dan ook nog eens gezond is en we zo ongemerkt wat extra groentjes naar binnen kunnen smokkelen, dan zeggen we daar geen nee tegen.
Woensdag gingen we dus aan de slag. We belegden samen onze pizza, de oudste met zijn schort aan en koksmuts op. Onnodig te zeggen dat hij volledig in zijn nopjes was zeker? Moedig zwierde hij zelfs paprika en ajuin op zijn pizza, alhoewel hij achteraf moest toegeven dat die toch niet helemaal zijn ding waren. Nu goed, een mens kan niet alles lusten zeker :-). Ook zonder paprika en ajuin had hij nog altijd meer dan genoeg groentjes binnen – waaronder dus de stiekeme bloemkool.
We waren het er unaniem over eens: je smaakt nauwelijks bloemkool, en als je niet weet dat er geen “normaal” deeg werd gebruikt, dan zou je het nooit doorhebben. Dikke duim dus voor Albert Heijn!
Hebben jullie nog zulke fijne ontdekkingen of ideetjes om ongemerkt meer groentjes binnen te smokkelen in een kinderdieet? Deel ze gerust!
PS: ondanks de goeie punten voor Albert Heijn, toch ook een werkpuntje…Voor die ene mevrouw aan de kassa: een glimlach kost geen geld. Een alsjeblieft en dankjewel ook niet. Meer nog, ik vind het zelfs maar elementaire beleefdheid. Als het je al te veel gevraagd is om mee te delen hoeveel de rekening bedraagt en je liever apathisch voor je uit blijft staren; als je de rekening liever in de klanten hun gezicht gooit dan het even vriendelijk te overhandigen, dan is het misschien tijd om een andere job te zoeken. Just saying… Gelukkig zijn ze niet allemaal zo, maar jij bent in hoogsteigen persoon een belediging voor je collega’s 😉
MAMoiselle Blogt 