Tag: trips met kids

Aanrader: een mama-zoon trip met z’n tweetjes

Afgelopen krokusvakantie gingen de oudste en ik samen op citytrip naar Berlijn. Zonder de papa, zonder de jongste. Het was even afwachten hoe dat zou verlopen, zo gewoon wij tweetjes, maar het was absoluut voor herhaling vatbaar. Meer nog, ik vind het een echte aanrader om alleen met één kind op stap te gaan!

Het idee kwam eerder per toeval aanwaaien. Ik zag toevallig dat er goedkope tickets waren om naar Berlijn te vliegen en pitchte enthousiast een citytrip naar die stad bij de hubby. Die stond echter niet meteen te springen (understatement), maar de zoon was wél meteen overtuigd. Waarna mijn man opperde: waarom gaan jullie niet gewoon met jullie tweetjes? Tja, waarom niet eigenlijk?

Ik was snel gewonnen voor het idee. Sowieso moet je het mij zelden twee keer vragen om een tripje te maken, maar ook het concept om met ons tweetjes een paar dagen quality time te spenderen sprak mij wel aan. Het zou ongetwijfeld prachtige herinneringen voor het leven opleveren, dacht ik, en de zoon heeft ook de perfecte leeftijd: oud genoeg om (véél) rond te wandelen, dingen te bezoeken en interesse te hebben in alles wat een stad te bieden heeft; jong genoeg om nog met zijn mama’tje op stap te willen en te genieten van al die één-op-één aandacht. Daar moet een mens van profiteren, toch?

Ik was trouwens ooit al in Berlijn geweest, in november 2011 trok ik erheen met vriendinnen. Klein detail: toen was ik pril zwanger van het meneertje in kwestie. Althans, dat bleek toen ik al een paar dagen terug thuis was; mijn zwangerschap was nog zo pril dat ik het zelf nog niet eens wist tijdens die trip. Maar stiekem was hij er toen dus ook bij en gingen we toen al samen op ontdekking in Berlijn. Om tien jaar later opnieuw met ons tweetjes de stad te verkennen, dat klopte gewoon helemaal en maakte het extra speciaal.

Geestdriftig ging ik aan de slag: vliegtickets werden geboekt, na tientallen reviews te lezen legde ik een (verrassend goedkoop) hotelletje vast en ik stelde de ultieme mama-zoon trip samen. Ik verslond reisgidsen en reisblogs en deed zo inspiratie op voor een waslijst aan leuke activiteiten waar we allebei onze gading in konden vinden, zodat het voor ons alletwee leuk zou worden. Minutieus bereidde ik alles voor – niet alleen omdat het de eerste keer was dat ik alleen op stap ging met één van onze kinderen en ik dus goed voorbereid aan de start wilde staan, maar ook omdat corona nog altijd een rol speelde en je quasi overal een tijdslot moest reserveren als je iets wilde doen. Tijdens die voorbereidingen werd ik alleen maar enthousiaster: ik zag het helemaal zitten.

Pas in de dagen voordat we zouden vertrekken, begon ik een beetje nerveus te worden. Het drong plots tot me door dat ik op mijn eentje verantwoordelijk was voor ons allebei. Ik laat me normaal niet snel afschrikken door het onbekende op reis, maar normaal heb ik wel een reisgenoot om op terug te vallen in geval van nood (gsm kwijt, kapot of plat, papieren of bankkaart kwijt – ik zeg maar iets). Nu zou ik het alleen moeten zien te rooien. Maar hé, als je je altijd laat afschrikken door wat er misschien zou kunnen fout lopen, dan mis je veel in het leven 🤷‍♀️. Dus gewoon gaan met die banaan! Al stopte ik toch maar snel een papiertje met mijn nummer en dat van de papa in de jaszak van de zoon – je wist toch maar nooit. 😛

En zo stapten we op een vrijdagavond eind februari met ons tweetjes het vliegtuig in. Bij aankomst in het hotel kreeg ik meteen al een eerste stresske: de kabel en de oplader die ik had meegenomen bleken niet compatibel met elkaar, en ik kon mijn gsm dus niet opladen 🤦‍♀️. Aangezien we COVID safe- en andere tickets nodig hadden die op die gsm stonden, we ‘s avonds laat waren gearriveerd en we ‘s morgens al meteen een drukke planning hadden, zorgde dat toch voor wat stress. Maar voor elk probleem een oplossing; en zo spendeerden we die zaterdag tussen twee activiteiten door een “boeiend” uurtje in een toeristisch kantoortje waar we tussendoor even mochten bijladen nadat we de juiste kabel op de kop hadden kunnen tikken. Oef!

Dergelijke hindernissen horen er natuurlijk bij (en achteraf kan je er eens goed mee lachen), maar voor de rest hadden we echt de tijd van ons leven. Alles zat mee: van het weer (koud maar met een stralende zon en een strakblauwe hemel) over de superleuke bestemming die Berlijn (opnieuw) bleek te zijn en het goedgevulde maar toffe programma tot uiteraard het gezelschap – we hadden echt een geweldige vijfdaagse samen. Het was zalig om samen Berlijn te ontdekken en ondergedompeld te worden in de sfeer daar. En het was vermoeiend, dat ook wel (maar zijn citytrips dat niet altijd?), met elke dag zo’n 25.000 stappen op de teller. 🙈

Met zijn tweetjes op stap gaan heeft toch wel een aantal voordelen. Met hoe minder mensen je weggaat, hoe minder compromissen je moet sluiten – of het nu gaat over activiteiten, over restaurantjes, over de bestemming … Zo had ik er in onze planning voor gezorgd dat er elke dag minstens één activiteit de zoon op het lijf geschreven was (denk maar aan een computerspelletjes museum of de zoo), en die vulde ik aan met hotspots in de buurt die ik zelf graag wilde zien (en die natuurlijk ook voor hem doenbaar waren). Dat zorgde voor de perfecte mix waardoor we allebei happy rondliepen. En wanneer hij ‘s avonds al lag te slapen, kon ik in alle rust een boekje lezen en even bekomen.

Met twee heb je ook gewoon een andere vibe. Natuurlijk vind ik het leuk om met ons gezin op stap te gaan, maar het is sowieso anders en je moet je aandacht meer verdelen. Nu kon ik me echt 100% op hem focussen; we hebben heel wat afgebabbeld en gelachen, je komt altijd wel iets nieuws te weten en je bent helemaal op elkaar ingespeeld. Vijf dagen samen is toch nog iets anders dan die gestolen momentjes tussen de soep en de patatten in het dagelijkse leven, en dat levert vanzelfsprekend diepgaandere gesprekken op. Dat versterkt de band, en het zorgt ook achteraf nog voor leuke momentjes van “weet je nog, toen in Berlijn?”

En omdat hij mijn enige reispartner was, werd hij extra betrokken bij alles, zowel bij de voorbereidingen als ter plekke. Mee beslissen waar we zouden gaan eten, mee uitzoeken welke metro we moesten nemen … Hij werd niet gewoon mee op sleeptouw genomen, maar we deden het echt samen en die rol beviel hem wel. Het drukte mij nog eens met de neus op de feiten: hij wordt groter en zelfstandiger en het is geweldig om daar vanop de eerste rij getuige van te mogen zijn.

Ook voor de thuisblijvers was het trouwens eens leuk. De jongste werd in de watten gelegd door de papa: ze gingen samen op restaurant en naar een binnenspeeltuin, hij mocht eens bij papa in het grote bed slapen, en ook zij genoten van hun één-op-één tijd. En voor wie er mocht aan twijfelen, uiteraard volgt er met de jongste ook nog zo’n tripje, wat had je gedacht. Dat is wellicht iets voor volgend schooljaar en zit nu volop in de planningsfase.

Ik zou het iedereen kunnen aanraden, om er zo eens alleen met één kind op uit te trekken. Dat hoeft helemaal niet ver te zijn, gewoon de trein nemen en samen een onbekende stad ontdekken kan al een geweldige ervaring opleveren. Ga eens samen gaan kamperen, of plan een sportieve activiteit – whatever works for you!

Meer nog, wat begon als een experimentje zou hier weleens het begin kunnen worden van een nieuwe traditie, waarbij de zonen elk om de twee jaar eens mee op trip gaan (als dat kan en lukt) – het ene jaar de ene, het jaar erop de andere. Ik kan alleen maar hopen dat ze nog heel lang met mij de wereld willen ontdekken. En als ze over een aantal jaar niet meer mee willen, dan heb ik toch heel wat mooie herinneringen om op terug te kijken – die nemen ze ons alvast niet meer af! 🙏

P.s.: een blog met concrete tips voor Berlijn komt er nog aan!

Lore2 reacties

Toscane / Umbrië met kids: tips voor een topvakantie

De herfst is officieel in het land. Tijd om een reis voor volgende zomer te beginnen plannen als je het mij vraagt, en om nog even nostalgisch terug te denken aan de voorbije zomer. Wij trokken dit jaar naar Italië en kunnen terugkijken op een heerlijke vakantie. Wie weet kunnen we jullie wel inspireren voor jullie volgende reis?

We verbleven in een agriturismo in Cortona (Toscane), vlakbij de grens met Umbrië. Die streek is een echte aanrader. Dat er veel te zien en te beleven valt is een understatement. Het bulkt er van de gezellige stadjes en dorpjes, de zon schijnt uitbundig, overal waar je kijkt zijn er prachtige uitzichten – zonnebloemvelden, cipressen, groene valleien, bergen, … – en het eten is er om vingers en duimen bij af te likken. Klinkt niet slecht, toch?

We delen met veel plezier onze tips!

1. Lago Trasimeno
Zomerse temperaturen, een verkoelend meer én een prachtige omgeving. Meer moet dat niet zijn 😉. Het Trasimeno-meer (net over de grens met Umbrië) staat dan ook garant voor een verfrissende topdag. Er zijn drie eilandjes op het meer, die je met een veerboot kan bezoeken. Zowel op de eilandjes als op de oevers zijn er aangename strandjes om te spelen en te zonnebaden. Maar het leukste van al? Dat is natuurlijk genieten óp het meer! En dat deden wij, twee keer.

Eerst gingen we voor een sportieve dag: Louis en ik kozen ervoor om te kayaken, terwijl Vic en Leon zich waagden aan een SUP-poging. We kayakten / SUP’ten naar één van de eilandjes, op anderhalve kilometer van ons vertrekpunt, en terug. Onderweg keken we onze ogen uit, want de omgeving is echt fenomenaal, en genoten we van de afkoeling die het water ons bood. De stevige workout van mijn armspieren kreeg ik er gratis bij 😜

Op het einde van de vakantie gingen we nog eens terug. Die keer kozen we ervoor om een gemotoriseerd bootje te huren. Niet goedkoop, maar wát een topdag. De wind in onze haren en de zon op onze snoet, af en toe aanmeren om een verfrissende duik te nemen, cruisen door het water en genieten van al dat moois waardoor we werden omringd: echt genieten met de grote G.

2. Watervallen ‘Cascata delle Marmore’
In Umbrië vind je de prachtige watervallen van Marmore. Deze watervallen werden kunstmatig aangelegd door de Romeinen in 271 v.C. De Romeinse consul Manius Curtius Dentatus gaf toen opdracht om de rivier Velino te laten afbuigen en te laten samenvloeien met de veel lager gelegen rivier Nera om een einde te maken aan de vele overstromingen. Bovendien konden ze op die manier ook moerassen droogleggen die een bron waren van malaria en andere ziekten. De watervallen zijn 165m hoog en zijn daarmee niet alleen één van de de hoogste van Italië, ze zijn ook de hoogste door de mens aangelegde watervallen ter wereld.

Je hebt twee ingangen om de watervallen te gaan bezoeken: eentje bovenaan de watervallen en eentje aan de voet ervan. Vervolgens kan je te voet via een wandelpad van het ene punt naar het andere wandelen. Wij parkeerden ons aan het hoogste punt, daalden te voet af, en keerden vervolgens met een busje terug (inbegrepen in de ticketprijs). Laat ons zeggen dat het zo al warm genoeg was en dat er véél trapjes waren. 😜 Onderweg word je getrakteerd op prachtige zichten op de watervallen, waar je mond toch een beetje bij openvalt. Je bent er natuurlijk niet alleen, maar wij vonden het toch meer dan de moeite. Zo mooi!

3. Firenze
Dé bekendste stad in Toscane is ongetwijfeld Firenze (oftewel Florence) en die is absoluut een bezoekje waard. Kunstliefhebbers komen er o.a. aan hun trekken in het Uffizi museum en de Galleria dell’Academia, maar ook wie het niet zo begrepen heeft op musea zal zich er niet vervelen. Het is een zalige stad om door te flaneren, je ogen uit te kijken op mooie pleinen en aan de prachtige dom en zoveel meer. Ook mét kinderen is het een leuke stad, zeker met deze tips:

  • Wij begonnen ons bezoek buiten het stadscentrum, aan de San Miniato al Monte (vlakbij de Piazzale Michelangelo). Van daaruit heb je een schitterend uitzicht over de stad. Heel leuk om eerst de veelbelovende skyline te zien, met onder andere de opvallende dom, om het centrum daarna zelf te gaan verkennen. We reden met de auto tot aan het kerkje aan de San Miniato al Monte en na een tussenstop daar zochten we een parkeerplekje in het centrum voor het échte bezoek aan de stad.
  • Perfect voor een zoektocht op kindermaat: een Franse kunstenaar, Clet Abraham, pimpte heel wat verkeersborden in de stad. Houd je ogen dus goed open, want wie spot de meeste absurde verkeersborden?
  • Altijd leuk (en lekker): een overdekte markt. De Mercato Centrale is leuk om rond te wandelen en er even halt te houden voor een lekkere lunch of tussendoortje. Op de bovenverdieping vind je heel wat lekkere eetstalletjes.
  • Dé remedie tegen vermoeide voetjes: op verschillende plaatsen kan je een e-step huren om zo gemakkelijk de stad te verkennen. Het principe is heel simpel: je maakt een account aan in de app, kiest voor aparte ritjes of een dagabonnement, en daarna kan je op de aangeduide plekken in de buurt zo’n e-step unlocken. Het is niet moeilijk om ermee te rijden (als ik het kan, dan kan iedereen het, want handig is niet bepaald my middle name) én in voetgangerszones is de snelheid automatisch gelimiteerd en rij je stapvoets – je kan dus met een gerust hart met je kinderen op pad zonder halsbrekende toeren uit te halen.
  • Origineel: de Ponte Vecchio is een must see als je in Firenze bent. Het is een brug over de rivier de Arno waar kleine huisjes opstaan, die nu gebruikt worden als winkeltjes. Leuk om te zien.
  • Kunst: ook zonder één voet in een museum te stappen kan je je vergapen aan heel wat kunstwerken. Zo staat er op het Piazza della Signoria een kopie van de David van Michelangelo (“Kijk mama, een blote piemel!”), vind je er de Neptunus-fontein en nog veel meer.
  • Een bekende fontein in Firenze is de Fontana dell Porcellino, een bronzen zwijn. Als je over zijn snuit aait, dan zou je volgens de legende nog eens terugkeren naar de stad. En als je een muntje vanuit zijn bek laat glijden en het valt door het rooster, dan zou je er bovendien nog een portie geluk bijkrijgen.
  • Leuke pauze: op het Piazza della Repubblica staat een mooie draaimolen. Altijd leuk voor kinderen 😉.
  • Dé perfecte manier om even te verfrissen is natuurlijk met een ijsje, zeker in Italië. In de ijssalons van Venchi (er zijn er drie in de stad als ik me niet vergis) zie je boven de koeltoog een ‘chocoladewaterval’, waauw! En ja hoor, de ijsjes zelf zijn ook héél lekker ;-).

4. Prachtig gelegen steden (of stadjes)
Het lijkt wel alsof de streek er een patent op heeft – zowat elk stadje of dorpje is prachtig tegen een bergflank gevestigd en biedt een spectaculair uitzicht over de omgeving. Heel vaak kan je je auto op een lager gelegen parkeerplaats achterlaten en daarna met een roltrap / lift / kabelbaan naar het hoger gelegen centrum gaan terwijl je van de prachtige uitzichten geniet. Zo blijft het ook voor de kinderen telkens weer een leuke belevenis.

Wij bezochten er zelf een heel aantal, en eerlijk waar: niet één daarvan viel tegen :-).

– Siena: Prachtige stad om in te verdwalen, met een mooie dom en natuurlijk het bekende schelpvormige plein Piazza del Campo, waar jaarlijks de bekende paardenrace tussen de 17 verschillende wijken plaatsvindt.

– Perugia: Mooie uitzichten, sfeervolle pleinen en een mooie winkelstraat. En niet onbelangrijk: de stad waar de ‘Baci’ worden gemaakt – chocolade bonbons met hazelnoot. Mmmmm!

– Assisi: Een bekende bedevaartsplaats waar je o.a. de kerken van de heiligen Franciscus en Clara vindt. Maar daarnaast is het er ook pittoresk, met smalle straatjes en steegjes, mooie pleinen en prachtige verzichten. Zeker het uitzicht aan de Rocca Maggiore is zeer de moeite waard.

– Cortona: Deed mij een beetje denken aan de Italiaanse tegenhanger van het Franse Gordes. Een prachtig panorama, gezellige straatjes en steegjes en heel wat antiek- en kunsthandelaren. Zalig om gewoon wat te flaneren.

– Orvieto: Leuk stadje met een prachtige dom. We aten er het allerlekkerste aardbeienijs, in een ijssalon links naast de dom.

– San Giminiano: Gezellig middeleeuws stadje met pittoreske steegjes en pleintjes, dat bekend is om de veertien torens.

– Arezzo: mooie stad met majestueuze pleinen en avenues, onder meer bekend omdat een deel van de film ‘La Vitta è bella’ er werd opgenomen.

– Montepulciano: leuk stadje vol pittoreske straatjes, dat vooral bekend is voor de wijn. Je vindt er dan ook de ene wijnbar (waar je vaak ook kan eten) naast de andere. Mooi én lekker dus 😉.

5. Dolce far niente
“When in Rome, do as the Romans do.” Het is niet toevallig dat de uitdrukking Dolce far niente uit Italië komt, dus waar beter kan je je overgeven aan dat zalige nietsdoen? Luieren aan het zwembad, genieten van een aperitiefje in de zon of lekker eten op een prachtige plek – dat is vakantie zoals het zou moeten zijn, en daar vind je in Toscane en Umbrië alle ingrediënten voor. 😎

6. Lekker eten en drinken
Zeggen dat je in Italië aan het goede adres bent om lekker te eten en drinken, is een open deur in trappen. Zalige pasta’s, pizza’s, lokale specialiteiten, heerlijke wijntjes, Apérol Spritz of Hugo: telkens weer is het culinair genieten. Misschien nog een tip wanneer je uit eten gaat met kinderen: kindergerechten zijn er nauwelijks te vinden. Staan er toch té speciale dingen op de kaart, dan kan je bijna overal een simpele ‘pasta al pomodoro’ (pasta met tomatensaus) krijgen als je dat vraagt. Ook meloen met prosciutto viel bij onze kinderen in de smaak.

En met kinderen niet onbelangrijk: de ijsjes zijn écht wel de allerlekkerste ter wereld. We namen de proef op de som door overal waar we kwamen een ijssalon te testen en OMG, alleen al daarvoor zou ik stante pede terugkeren naar Italië. Hemels lekker! 😋

7. Anders dan anders
Waarom boek je op vakantie niet eens een activiteit die je anders niet meteen zou ondernemen? Een kookcursus, zelf ijs leren draaien, op zoektocht naar truffels, watersporten, … Zo gingen wij langs bij een asiel en konden we gaan wandelen met een paar honden. Heel tof, en het is iets wat onze jongens nog jarenlang zal bijblijven – ze spreken er nu in elk geval nog vaak over.

8. On the road
Ben je van plan om net als wij met de auto naar Toscane of Umbrië af te reizen? Wij maakten tijdens de doorreis een tussenstop aan het Comomeer, een aanrader. Zo waren we vanaf de eerste avond al meteen in vakantiesfeer – want het is daar héél mooi – en konden we ons al meteen onderdompelen in de wondere wereld van pasta, pizza en ijsjes. Genieten vanaf dag 1.


Tijdens de terugreis bleven we nog een midweek ‘hangen’ aan de Côte d’Azur. Ook een absolute aanrader, dat spreekt 😉.

Tips om vlot met de auto te reizen mét kids vind je trouwens hier.

Voor wie ook overweegt naar deze streek op reis te gaan: goeie reis en geniet ervan! Je zal het je niet beklagen. 🙃

Lore8 reacties

Een zalig dagje Zeebrugge

De zee is altijd een goed idee. Het is misschien een cliché, maar wel eentje dat klopt als een bus, zeker in de zomer. Dat betekent echter niet dat je zo’n dagje aan zee altijd clichématig moet invullen met (enkel) zandkastelen bouwen en een frisse duik in het water. Zeebrugge heeft bijvoorbeeld alles in huis voor een boeiende en originele dag aan zee, zo ontdekten wij vorige week. We nemen je graag even mee op sleeptouw!

Het was grijs en regenachtig toen we vorige week donderdag Zeebrugge binnenreden. Maar geen nood, want in de voormiddag hadden we een activiteit binnen gepland: Seafront. Dit themapark is gehuisvest in de voormalige gebouwen van de oude vismijn – de perfecte locatie om op ontdekkingstocht te gaan en meer te weten te komen over de haven en de visserij.

Er zijn drie themahallen. In de eerste twee hallen, waar je een vaste collectie vindt, wordt er gefocust op de kust, de haven en de visserij. Zo ontdek je alles over de wondere onderwaterwereld, het effect van vervuiling en wat je daar zelf tegen kan doen, hoe de kustlijn zich in de loop der jaren heeft gevormd, hoe de haven tot stand is gekomen en wat het belang is geweest van de visserij. Heel interessant om meer te weten te komen over de achtergrond en de geschiedenis van de haven!

Onze kids vonden vooral de onderwaterwereld heel tof, en luisterden en keken geboeid mee naar alle weetjes en tips. Het ontstaan van de haven en de visserij was iets minder aan hen besteed, maar daar waren ze dan weer helemaal gefocust op de zoektocht naar de mascotte van Seafront en de letters om zijn naam te achterhalen. Bovendien is er een kindergedeelte met ballenbad en pirateneiland waar de jongere garde zich helemaal kan uitleven (van een leeshoekje met piratenboeken over Twister op de grond tot balspelletjes). Zo konden mama en papa in alle rust ontdekken hoe die haven er nu precies is gekomen 😉.

In de derde hal vind je de tijdelijke expo ‘Operatie Noordzee 1944-‘45’, echt een aanrader. Daar wordt gefocust op de bevrijding van de kust en dat is op een heel toffe manier aangepakt. Je kan er getuigenissen en leuke anekdotes lezen, er zijn geluidsfragmenten en filmpjes en voor de kinderen is er doorheen de expo een soort quiz waarbij ze op verschillende plaatsen meerkeuzevragen voorgeschoteld krijgen. Heel leuk om hen interactief te betrekken bij het onderwerp, en ze waren dan ook helemaal mee in het verhaal.

Ons bezoek aan Seafront duurde een tweetal uur, en ondertussen waren de weergoden ons gunstiger gezind: het was droog en de zon begon voorzichtig tevoorschijn te komen. Ideaal, want voor de deur van Seafront zijn er een paar foodtrucks. We installeerden ons in het zonnetje, en terwijl de jongens genoten van lekkere frietjes kozen wij voor een ‘tapioca’, een Braziliaanse wrap mét bijhorende cocktail/mocktail, goed voor een instant zomergevoel!

Daarna stond er een havenrondvaart bij Captain Blue op het programma, waarbij het vertrekpunt om de hoek ligt van Seafront. Op een zonnige dag gaan varen met een zomers briesje door je haar, dat kan niet tegenvallen. En inderdaad, het was zalig. Maar we waren aangenaam verrast dat de rondvaart ook zo boeiend bleek te zijn: het was de ideale manier om de haven eens van een andere kant te bekijken en om met eigen ogen te zien hoe het allemaal in zijn werk gaat. De perfecte combinatie van relaxt genieten van het zonnetje én ook nog iets bijleren.

Terug aan wal keerden we nog even terug naar de foodtrucks, om bij Izy Coffee te genieten van een heerlijke (ijs)koffie.

En omdat je niet naar zee kan gaan zonder toch even het zand onder je voeten te voelen, besloten we daarna nog even af te zakken naar het strand. We sloten de dag af in de beachbar van Wecandance. Voetjes in het zand, zon op de snoet en een ijsje (voor de kindjes) of een glaasje rosé (voor de mama) in de hand: soms kan het leven mooi zijn!  

Lore1 reactie
Blog op WordPress.com.