Spring naar inhoud

MAMoiselle Blogt

  • # Momlife
  • # Wanderlust
    • uitstapjes met kids
    • reizen met kids
    • citytrips met kids
    • Duitsland
      • Berlijn
    • Frankrijk
      • Ardèche
    • Italië
      • Toscane
      • Umbrië
    • Spanje
      • Barcelona
      • costa blanca
      • costa cálida
      • Mallorca
      • Sevilla
      • Valencia
    • Jordanië
    • Hongkong
    • Thailand
    • Zuid-Amerika
      • Argentinië
  • # Lifestyle
  • # Actua
  • # Worklife
  • # Passion for Fashion
  • # Foodie
  • # Sporty Spice
  • # Never not reading
  • # Books by MAMoiselle
  • Wie is MAMoiselle?

Tag: # Momlife

Je bent een goeie mama

Omdat het altijd deugd doet om te horen. Omdat we het niet altijd genoeg zeggen aan elkaar. Omdat het leuk is om de dag met een positieve noot te eindigen of te beginnen. Omdat er nog veel te veel kritiek wordt gegeven op andere mama’s, en omdat dat nergens voor nodig is. Omdat ik wat tegengif wil bieden aan al die zure commentaren, die negativiteit en de momshaming. Omdat we allemaal ons best doen. Je doet het goed, lieve mama!

Aan de mama die borstvoeding geeft, ook al moet ze doorbijten omdat het niet van een leien dakje loopt: goed bezig! Aan de mama die al maanden borstvoeding geeft alsof ze nooit anders heeft gedaan: respect! Aan de mama die haar peuter ‘nog steeds’ borstvoeding geeft en die daar soms raar voor wordt bekeken: hoedje af! Het is een mooi cadeau om het beste van  jezelf te geven aan je kind, hoe lang je het ook volhoudt. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die flesjes geeft: is het niet fantastisch dat we niet meer afhankelijk zijn van borstvoeding, en dat je zelf de afweging kan maken tussen flesjes en borstvoeding? Dat je kan kiezen voor de optie die jou het beste afgaat of die voor jou het beste werkt? Je hebt het beste gekozen voor jou en je kind, want een blije mama zorgt voor een blije baby.  Je bent een goeie mama.

Aan de mama die thuisblijft om voor haar kinderen te zorgen: respect! Het is ongetwijfeld niet altijd gemakkelijk om jezelf weg te cijferen en altijd ten dienste te staan van je kinderen en je gezin. Om dag in dag uit bezig te zijn met het huishouden dat nooit stopt, en om zelden tot nooit een momentje voor jezelf te hebben. Het is schitterend om die wonderlijke jaren te kunnen doorbrengen met je kleine kinderen, en hen elke seconde van de dag bij je te hebben. Schitterend – en vermoeiend. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die jongleert om haar gezin zo goed en zo kwaad mogelijk te combineren met haar carrière: chapeau! Het is niet evident om alles te combineren, en het is ongetwijfeld stresserend om alle ballen in de lucht te houden en constant achter de feiten aan te lopen. Maar je zorgt voor brood op de plank, je krijgt de ruimte om meer te zijn dan alleen mama en je jaagt je professionele dromen na. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die er elke dag opnieuw voor zorgt dat haar huis blinkt van onder tot boven, die elke dag vers eten op tafel tovert en die ervoor zorgt dat de wasmanden nooit uitpuilen: fantastisch, kan je mij je geheim verklappen? Respect voor je organisatieskills, je niet aflatende energie en je doorzettingsvermogen. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die zuchtend staat te kijken naar de kruimels op de grond, die laveert tussen al het speelgoed en de deur van de wasplaats liever gesloten houdt om niet geconfronteerd te worden met de uitpuilende wasmanden: het stopt nooit, hé… Soms heb je andere prioriteiten dan het huishouden. Even meespelen met de kinderen, een boekje voorlezen of wie weet een gestolen momentje voor jezelf. Het is belangrijk om daar tijd voor te maken, dat huishouden loopt niet weg. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die haar kindje overal mee naartoe neemt en die haar baby onderweg of op verplaatsing gewoon laat slapen in de draagdoek, de buggy of een reisbedje: super dat je je niet opsluit. Fantastisch dat je het je niet ontziet om al die spulletjes telkens mee te sleuren, dat je niet in paniek schiet als je kleintje begint te huilen in het openbaar en dat je een ontspannen mama kan zijn. Fijn dat je je leven niet drastisch hoeft aan te passen. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die zich nauwgezet aan de dutjes of voedingsmomenten van haar kindje houdt en daardoor niet zo vaak buiten komt: super dat je de noden van je kleintje vooropstelt. Niet alle kinderen houden ervan om voortdurend op stap te gaan, en sommige baby’s slapen nu eenmaal het liefst in hun eigen bedje. Je sociaal leven staat misschien even op een lager pitje, maar je stelt je prioriteiten, en dat sociaal leven komt wel weer terug. Je bent een goeie mama.

Aan de mama met de baby die al heel snel doorslaapt: proficiat, je hebt de code gekraakt! Of je hebt gewoon geluk, dat kan ook. Hoe dan ook, geniet ervan! Je bent een goeie mama.

Aan de mama die zich dodelijk vermoeid door de dagen sleept, omdat haar baby haar tig keer wakker maakt elke nacht, de mama die zich ’s nachts eenzaam en alleen voelt als ze weer met haar huilende of krijsende baby rondloopt: Hou vol. Je bent niet alleen: een straat verder sust een mama haar dochtertje na een nachtmerrie, twee huizen verder geeft een mama een nachtelijke voeding en drie straten verder verzorgt een mama haar zieke kleintje. Het betert, ooit, echt waar. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die bij elke kik naast het bedje van haar kind staat: mooi hoe je je kind de boodschap wil meegeven dat je er altijd bent. Respect voor het feit dat je ‘hechting’ heel belangrijk vindt. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die haar kind af en toe laat huilen, omdat ze weet dat haar kind er een spelletje van maakt, omdat haar kind oververmoeid is en in een vicieuze cirkel zit waarbij het vecht tegen de slaap of omdat ze op haar tandvlees zit en het even niet kan opbrengen: je doet het goed. Misschien moet je van je hart een steen maken, maar jij kent je kind het beste. Ik weet zeker dat je je kind op andere momenten laat voelen dat je er altijd bent. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die al jaren samen slaapt met haar kinderen: super dat jullie elke nacht kunnen genieten van elkaars nabijheid en dat je de kwaliteit van je eigen slaap misschien opoffert. Je bent een goeie mama.

Aan de mama die haar kindje al heel snel in de eigen kamer laat slapen: fantastisch dat jullie elkaar niet storen ’s nachts en dat jullie allemaal kunnen genieten van een goeie nachtrust. Je bent een goeie mama.

Aan de mama wiens peuter een driftbui heeft en kwaad op de grond ligt tussen de cornflakes in de supermarkt: ze weten hun plekjes wel te kiezen om te ontploffen, niet? We hebben het allemaal meegemaakt. Je bent een goeie mama.

En aan de mama die zich geroepen voelt om kritiek te uiten tegen andere mama’s om één van bovenstaande redenen… (Ik heb het dan voor alle duidelijkheid niet op de mama die eens in zichzelf denkt ‘dat zou ik anders aanpakken’, want dat doen we allemaal weleens, dat is alleen maar menselijk.) Aan de mama die op sociale media voortdurend paraat staat met een belerend vingertje, die andere mama’s terechtwijst en zichzelf beter voelt als ze een andere mama kan neerhalen: Kom eens uit je ivoren toren, kijk eens in de spiegel, en vraag jezelf een paar dingen af.

Ben je zelf zo perfect? Heb je zelf altijd de waarheid in pacht, zelfs over een mama, een kind en een situatie die je niet kent? Help je iemand (jezelf of een andere mama) vooruit door een andere mama met een onzeker gevoel op te zadelen? Hou je in gedachten dat het beste is voor jou en je kind, niet noodzakelijk het beste is voor een andere mama en haar kind? En vooral: is dat het voorbeeld dat je je kinderen wil geven, dat je jouw visie moet opdringen en een ander moet neerhalen?

It takes a village… Laten we er een respectvolle en positieve village van maken.

Mama’s, jullie zijn goed bezig!

7 juni 201812 november 2018

Lore1 reactie

Gedaan met de gouden kleuterjaren – slik

Morgen is het alweer juni. De laatste sprint naar het einde van het schooljaar wordt ingezet: even knipperen met onze ogen en het is weer grote vakantie. Nog een paar goedgevulde weken met het schoolfeest, de laatste schooluitstapjes, verjaardagen vieren in de klas en hopelijk veel zonnige dagen vol geravot. Maar ook: de laatste weken van mijn oudste als kleuter. Slik.

Ik kan het eigenlijk nauwelijks geloven. Deze zomer wordt hij zes, en in september zal hij daar staan met zijn (ongetwijfeld veel te grote) boekentas, klaar voor het eerste leerjaar. Hoe kan dat nu? Het lijkt alsof hij nét gestart is op school?! Mijn hele lijf schreeuwt NEE. Nee, ik ben hier niet klaar voor. Ik zou uit alle macht de tijd willen stopzetten als dat kon. Kon dat maar…

Zalige leeftijd

Pas op, ik vind het een fantastische leeftijd. Het is zoveel gemakkelijker allemaal, en ik vind het geweldig om te zien hoe wijs hij al is. Ik vind het zalig om heuse gesprekken met hem te kunnen voeren, en tegelijk te zien hoe klein en onschuldig hij nog is.

En ik weet het wel, het wordt ongetwijfeld fantastisch om hem nog verder te zien evolueren. Het lijkt me fascinerend, om er langs de zijlijn getuige van te zijn hoe hij stapje per stapje leert lezen, schrijven en rekenen, om hem letterlijk en figuurlijk verder te zien groeien. Hij zal me wellicht nog vaak versteld doen staan van zijn kunnen – dat doet hij nu al regelmatig.

Het gaat veel te snel

Maar het drukt me ook heel hard met de neus op de feiten. Ik wist wel dat het snel ging, maar nu lijkt de tijd echt te vliegen. Gedaan met de gouden kleuterjaren. Die tijd komt nooit meer terug. NOOIT. En ik denk écht niet dat ik daar klaar voor ben.

Dagelijkse leessessies, huiswerk maken, schoolplicht, de druk om te presteren, … Het wordt zo serieus allemaal. Het ‘vrijblijvende’ is er plots af. (Op zijn hele kleutertijd zal hij denk ik de volle 2,5 dagen afwezig zijn geweest zonder officiële reden, dus het is meer het idee dat het nu nog kán dan iets anders, maar goed 😇).

En dan zwijg ik nog over mijn vragen en twijfels. Het is een behoorlijke perfectionist, die zoon van me, en hij legt de lat torenhoog. Ik twijfel er niet aan dat hij het goed zal doen. Maar zal het ook goed genoeg zijn voor hemzelf?

Hoofdstuk afsluiten

Maar vooral… Ik ben er gewoon niet klaar voor om dit hoofdstuk af te sluiten. De babytijd ging veel te snel, maar het lijkt alsof de kleutertijd nóg sneller voorbij is gevlogen. Ik kan niet anders dan me af te vragen of ik er wel genoeg van genoten heb, van die gouden kleuterjaren. Van dat fantastische mannetje dat mijn zoon is. En ik weet dat ik hem moet loslaten, telkens een beetje meer. Maar dat doet pijn.

En ik vraag me af…

Hoe lang zal hij nog hand in hand met mij willen lopen? Hoe lang zal zijn gezichtje nog oplichten als hij mij opmerkt wanneer ik hem op school kom halen? Hoe lang zal hij nog luid verkondigen dat zijn mama de allerliefste is van de hele wereld, en van alle werelden die er bestaan? Hoe lang zal hij nog tegen mij aan kruipen, en me toevertrouwen dat zijn vriendjes kussen vies vinden, maar dat hij mij wel graag zoentjes geeft? Hoe lang zal hij nog dat onschuldige jongetje blijven? Hoe lang zal hij nog zo onbevangen in het leven staan? Hoe lang zal hij nog op mijn schoot willen zitten? Hoe lang zal ik hem nog mogen dragen?

Niet klaar voor

Ik las de laatste tijd een paar keer dat je nooit weet wanneer het de laatste keer is dat je je kind op je arm hebt, en dat je het op dat moment niet beseft dat het de laatste keer was wanneer je hem terug op de grond zet. En dat idee knijpt me de keel dicht. Want die dag komt akelig dichtbij. En ik ben er niet klaar voor…

31 mei 201812 november 2018

Lore1 reactie

Berichtnavigatie

Nieuwere berichten

Wie zoekt die vindt!

20 kindvriendelijke tips voor een citytrip naar Berlijn

In de krokusvakantie trokken Leon (9) en ik met ons tweetjes naar Berlijn. Ik was er tien jaar eerder al eens geweest, en deze citytrip bevestigde het idee dat ik toen al had van de Duitse hoofdstad: het is een hippe, bruisende stad waar heel wat te beleven valt. Dat het ook een kindvriendelijke stad… Continue reading →

26 augustus 202226 augustus 2022

Lore

Island hopping in Kaapverdië

Het zou onze eerste verre reis (buiten Europa) worden met de kinderen: island hopping in Kaapverdië. De vliegtickets waren geboekt, de route was uitgestippeld, de verblijfplaatsen lagen vast. In augustus 2020 zou het zo ver zijn. En toen … kwam corona. Onze reis werd geannuleerd, tot onze grote spijt. In 2021 waagden we een nieuwe… Continue reading →

24 april 202224 april 2022

Lore

Tips voor een topvakantie in Mallorca

Afgelopen kerstvakantie trokken wij naar Mallorca, en we beleefden er een zalige tijd. Wie denkt dat een verblijf op het Spaanse eiland gelijkstaat aan bakken en braden in een gigantisch resort, kunnen we meteen geruststellen: het is een prachtige eiland waar meer dan genoeg te zien en te beleven valt. Het zou dus zonde zijn… Continue reading →

4 februari 20226 februari 2022

Lore

Meest recente berichten

  • En plots studeert hij al af van de lagere school …
  • Veertig
  • 20 kindvriendelijke tips voor een citytrip naar Berlijn
  • Deed ze het, of deed ze het niet?
  • Aanrader: een mama-zoon trip met z’n tweetjes
Follow MAMoiselle Blogt on WordPress.com

Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en om per e-mail meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.

Blog op WordPress.com.
  • Abonneren Geabonneerd
    • MAMoiselle Blogt
    • Voeg je bij 45 andere abonnees
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • MAMoiselle Blogt
    • Abonneren Geabonneerd
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen