Tag: zoon

Verliefde zoon

Mijn oudste heeft een liefje. Een meisje uit de crèche. Ze geven elkaar zoentjes. En knuffeltjes. En streeltjes. Ze staan elkaar op te wachten ’s morgens, ’t is grote liefde tussen die twee. Het is een lief en schattig ding, zijn liefje. Smaak heeft hij alvast, die zoon van me, hoera!

Ik vroeg hem bij het ontbijt of zijn liefje weer zoentjes zou krijgen. “Ja! En knuffeltjes! En streeltjes!”
Toen ik de namen van de andere meisjes uit de crèche opnoemde, zei hij heel beslist: “Nee! X niet zoentjes en knuffeltjes! Y ook niet zoentjes en knuffeltjes!”
Trouw is hij dus blijkbaar ook al, dubbel hoera!

Na even nadenken zei hij: “Maar mama wel!” En ik kreeg een dikke smakkerd en knuffel.
Blijkbaar mag ik toch ook nog even zijn (gedeelde) nummer 1 zijn, driewerf hoera!

Lore2 reacties

Jongensmama

Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet graag een dochter had gehad. Een echt meisje, om staartjes in haar haar te maken. Om samen te gaan shoppen. Om later uren mee aan de telefoon te hangen, zoals ik zelf doe met mijn mama.

En toen kreeg ik een zoon. Op wie ik hoteldebotel instant stapelverliefd werd. En daarna volgde een tweede zoon, op wie ik al even hoteldebotel stapelverliefd werd.

En ik moet zeggen, het is toch iets speciaals, om nu drie “mannen van mijn leven” te hebben. (Geen nood, papa, broer, metekindje, ook jullie behoren tot het selecte groepje van favoriete mannen in mijn leven!)

Ik leer momenteel alles over monsters, ridders en draken, huppel tussen rondslingerende autootjes, en ben stiekem best blij dat de woonkamer niet omgetoverd wordt in een roze ‘paradijs’.

En het is gewoon zalig om thuis omringd te zijn en op handen gedragen te worden door drie mannen. Om tussen al dat mannelijk geweld en al dat testosteron te mogen zorgen voor de female touch. Om je zoon van op zijn raceauto enthousiast “mooi!” te horen roepen, wanneer je nieuwe oorringen draagt.

Muizeman zei het vorige week al: “Mama is een prinsesje!” En zo voelt het ook, tussen al mijn mannen.

Soms heeft het leven verrassingen in petto, die uiteindelijk voor een minstens even perfect plaatje zorgen als dat in je hoofd 🙂

Lore4 reacties
Blog op WordPress.com.