Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet graag een dochter had gehad. Een echt meisje, om staartjes in haar haar te maken. Om samen te gaan shoppen. Om later uren mee aan de telefoon te hangen, zoals ik zelf doe met mijn mama.
En toen kreeg ik een zoon. Op wie ik hoteldebotel instant stapelverliefd werd. En daarna volgde een tweede zoon, op wie ik al even hoteldebotel stapelverliefd werd.
En ik moet zeggen, het is toch iets speciaals, om nu drie “mannen van mijn leven” te hebben. (Geen nood, papa, broer, metekindje, ook jullie behoren tot het selecte groepje van favoriete mannen in mijn leven!)
Ik leer momenteel alles over monsters, ridders en draken, huppel tussen rondslingerende autootjes, en ben stiekem best blij dat de woonkamer niet omgetoverd wordt in een roze ‘paradijs’.
En het is gewoon zalig om thuis omringd te zijn en op handen gedragen te worden door drie mannen. Om tussen al dat mannelijk geweld en al dat testosteron te mogen zorgen voor de female touch. Om je zoon van op zijn raceauto enthousiast “mooi!” te horen roepen, wanneer je nieuwe oorringen draagt.
Muizeman zei het vorige week al: “Mama is een prinsesje!” En zo voelt het ook, tussen al mijn mannen.
Soms heeft het leven verrassingen in petto, die uiteindelijk voor een minstens even perfect plaatje zorgen als dat in je hoofd 🙂
MAMoiselle Blogt 