Tag: peuter

Waarom ik weleens een peuter zou willen zijn voor een dag

Er wordt weleens gevraagd: “Stel dat je voor één dag iemand anders zou mogen zijn, wie zou je dan kiezen?” Misschien verklaar je me gek, maar waarschijnlijk zou ik dan gewoon kiezen voor ‘een peuter’. Waarom dan wel? Omdat me dat een fantastische dag lijkt!

’s Morgens slaap ik zolang ik wil. En als ik wakker ben, dan laat ik dat enthousiast weten aan al mijn huisgenoten: “Ik ben waaaaakkeeeeeer!” Vervolgens word ik aangekleed, terwijl ik zelf niets hoef te doen. Maar om het toch een beetje leuk te houden, probeer ik een potje ochtendgymnastiek te doen terwijl mijn man me in mijn skinny probeert te wurmen. Het aankleden is natuurlijk niet compleet zonder een kleine driftbui omdat ik die andere t-shirt wil aandoen. Wat denkt hij wel?!

De cornflakes vliegen door de lucht

Aan het ontbijt kies ik wat ik wil eten (na lang nadenken en veel aansporingen van mijn man): een boterham met choco. Om vervolgens na twee happen toch iets anders te willen. En nee, ik wil niet drinken uit dat glas! Als ik het vandaag toch voor het zeggen heb, dan wil ik dat andere glas.

Oeps, nu vliegen die cornflakes wel per ongeluk door de lucht zeker? Voor de fun gooi ik er ook nog mijn glas water over. Lachen! (Een beetje flauw wel van mijn man dat hij niet meelacht en de boel zuchtend staat op te ruimen. Wat een zuurpruim!)

Entertainment à gogo

De hele dag door word ik geëntertaind. Of ik wil kleuren? Ik krijg een kleurplaat onder mijn neus (nee, niet Fabrizio 😉 ) en krabbel erop los. Als ik het groene kleurpotlood niet vind, zet ik het op een brullen. En als iemand zijn vinger durft uit te steken naar mijn kleurtjes, dan duw ik een potlood in zijn oog. Wanneer ik er genoeg van heb, zet ik het opnieuw op een brullen. Dat ik me verveel!

Mijn man komt aandraven met boxen vol Duplo en Playmobil, speelt een spelletje met me en leest een dozijn boekjes voor terwijl hij het eten op de tafel tovert. Als ik moe begin te worden, mag ik gewoon een dutje doen. Zalig! En het is helemaal oké om daarna slecht gehumeurd weer op te staan. Een bordje fruit zorgt ervoor dat ik weer wat vrolijker word. Maar ik wil alleen aardbeien en frambozen. En die wil ik met mijn handen eten, en tot moes nijpen. (Hé, ik moet de was niet doen vandaag, dus ik lig er niet wakker van!)

Ik begin opnieuw te brullen dat ik me verveel. Uiteindelijk rijdt mijn man naar de binnenspeeltuin om van mijn gezeur af te zijn. Ha, opzet geslaagd! Uitgelaten spring ik in het ballenbad. Ik gooi de ballen in het rond en leef me helemaal uit. En als ik eens lief kijk naar mijn man, krijg ik misschien wel een fruitsapje. Of Fristi! En een pannenkoek!

Onderuitgezakt in de zetel

Onderweg naar huis ben ik zo moe dat ik uitgeput in slaap val. Thuisgekomen trekt mijn man mijn schoenen uit, terwijl ik gewoon lui onderuitgezakt in de zetel mag zitten. Ik mag nog even naar de televisie kijken. Gelukkig ben ik er een kei in om mijn man te manipuleren om nog wat langer op te mogen blijven, zodat ik nog een paar afleveringen van mijn favoriete serie kan bekijken.

Bedtijd

Als het toch écht bedtijd is, draagt mijn man me naar boven. Tanden poetsen, pyjama aan, wat springen op mijn bed, nog een verhaaltje (en nóg eentje!) en een nachtzoen (en nóg eentje, en nog een allerlaatste!). Mijn man nog even terugroepen omdat ik geen glas water naast mijn bed heb staan. En hem dan nog eens terugroepen omdat mijn knuffel onder het bed is gevallen.

Ik soes zalig weg. Wat een heerlijke dag was dat!

Lore1 reactie

De vijftien geboden van de Geheime Peuter- en Kleuterclub

Ken je de Geheime Peuter – en Kleuterclub al? Onze kleine schatjes worden allemaal automatisch lid van die groep. Wekelijks houden ze ultrageheime bijeenkomsten en bespreken ze hoe ze het leven leuker kunnen maken. Lees: hoe ze het ons, hun ouders, moeilijk kunnen maken. Anders zou het leven maar een saaie boel worden, toch? En zoals het een deftige club betaamt, hebben ze ook hun vijftien geboden …  Een verwittigd ouder is er twee waard, nietwaar!

  1. Gij zult altijd als eerste wakker zijn. Zo heb je ruim de tijd om plannetjes te smeden zodat de ochtendrush zeker in het honderd loopt. Maar als je ergens heel vroeg moet zijn, dan weiger je om op te staan, dat spreekt voor zich.
  2. Gij zult op elke vraag nee antwoorden. Het is de dag van vandaag heel belangrijk om een eigen mening te hebben, en je mag die gerust kenbaar maken. Het is toch positief dat je kritisch in het leven staat?
  3. Gij zult weigeren groenten te eten. Aangezien die volwassenen daar zo de nadruk op leggen, zal er wel ergens een addertje onder het gras zitten. Echt, je mag die grote mensen nooit vertrouwen. Ze zouden ook durven die groentjes onder de puree te verstoppen bijvoorbeeld. Neem het van de ervaringsdeskundigen in de club aan: vertrouw ze niet!
  4. Gij zult een boterham met kaas kiezen, maar die vervolgens weigeren. Een mens kan van idee veranderen natuurlijk. Het is niet omdat je een minuut geleden zin had in kaas, dat je nu niet liever choco zou willen. Laat mama of papa maar eens merken wie hier eigenlijk de baas is!
  5. Gij zult kwaad worden omdat gij een ander bord wil. Het oog wil ook wat, uiteindelijk. En dan liefst het bord dat nét in de vaatwas zit. Nee, je patatjes smaken écht niet even lekker op dat groene bord als op dat blauwe. Ben je gek?!
  6. Gij zult korsten wantrouwen. Korsten zijn zoals groentjes: begin er gewoon niet aan. Het is veel te vermoeiend om daarop te kauwen, en als mama en papa dat niet begrijpen, dan moeten ze maar eens een lesje in empathie volgen!
  7. Als er twee opties zijn, dan zult gij altijd voor optie drie kiezen. Vrijheid blijheid, nietwaar.
  8. Gij zult elke vorm van logica vermijden. Nee, het is niet omdat je moe bent, dat je wilt slapen. En het is niet omdat je honger hebt, dat je wilt eten wat onder je neus wordt geschoven. Zet het gerust op een brullen omdat je de banaan die je niet krijgt helemaal niet wil. Logica? Da’s voor watjes!
  9. Gij zult in elke plas springen die gij tegenkomt. Laat je mama en papa maar zeuren over natte voeten, dat moeten zij dan maar oplossen. Daar zijn ze toch voor?
  10. Gij zult overal tekenen, ook op de muren, meubels en vloer. Mama en papa zullen ongetwijfeld versteld staan van de vaardigheden van hun kleine Picasso, en zullen vol trots de resultaten tonen aan iedereen die het zien wil.
  11. Gij zult zoveel mogelijk zelf doen. Vooral als mama echt gehaast is, dan eis je om zelf je kleren aan te doen, ook als je dat helemaal nog niet kan. Je moet het toch ooit leren?
  12. Als gij iets zelf moet doen, dan zult gij dat weigeren. Kinderarbeid is verboden, dus laat je niets wijsmaken. Ze kunnen je helemaal niet verplichten om je speelgoed op te ruimen!
  13. Gij zult zoveel mogelijk tegenwerken. Kleren aandoen of pamper verversen? Dan stamp je met je beentjes, zwier je met je armen en spring je in het rond. In de autostoel gaan zitten? Opspannen als een plank. Je ziet het, voor alles is er een oplossing!
  14. Gij zult regelmatig een scène schoppen, liefst in het openbaar. Elk van bovenstaande redenen is goed genoeg: omdat je korsten moet eten, omdat je het verkeerde bord krijgt, … Maar laat je creativiteit vooral de vrije loop, dat maakt het extra boeiend!
  15. Maar gij zult uw mama en papa ook overstelpen met kussen, knuffels en liefde. Als je merkt dat mama of papa er een beetje door zit en het allemaal niet zo goed meer weet, pak hem of haar dan maar eens goed vast en zet je schattigste snoet op. Een berenknuffel doet wonderen. Het is heel belangrijk dat je hen af en toe laat smelten, hoe zouden ze je al die voorgaande puntjes anders ooit vergeven?

Lore1 reactie

Mama in verlof

Mama zijn, dat is bekomen van een zware week (daarover later meer) en uitkijken naar een paar dagen verlof. Het is denken “Ha, even ontspannen en genieten van een zalig rustig dagje met de kinderen”. Het is leuke plannen maken, zoals nog even knuffelen in bed en rustig wakker worden, samen cupcakes bakken en samen spelletjes spelen. 

Mama zijn, dat is al heel snel merken dat die kleine mannetjes andere plannen hebben. Het begint al bij het ontbijt: ze krijgen een lekkere kom aardbeien; maar ze kunnen alleen klagen omdat de andere precies toch een aardbei meer heeft gekregen. En het blijft de hele tijd duren: gezeur, gezaag, geruzie, you name it.

Mama zijn, dat is tot de conclusie komen dat er van dat ontspannen niet veel in huis zal komen. Het is je stem vaker verheffen dan je lief is. En het is je afvragen waar je dat aan verdiend hebt, zo’n dag vol gezeur aan je hoofd. Verlof noemen ze dat dan! 

Mama zijn, dat is uiteindelijk toch bijdraaien en de kindjes schminken, omdat ze een halfuur lang bewezen hebben dat ze flink kunnen spelen zonder ruzie te maken (jawel, het volle halfuur, wonderbaarlijk he!). Het is behoorlijk zweten om er iets treffelijks van te maken, van die schmink, omdat je eigenlijk helemaal niet creatief aangelegd bent. En het is googlen om te snappen hoe je oudste nu precies geschminkt wil worden (Abomasnow van Pokémon, anyone? 😁). En het is uiteindelijk toch nog cupcakes bakken, maar ze niet meer versieren of opeten omdat  ze mama tegen dan alweer de kast op hebben gejaagd. Misschien morgen…

Mama zijn, dat is een foto trekken op dat ene moment dat ze vrolijk zijn en geen ruzie maken, en die op Instagram zetten. Alsof alles rozengeur en maneschijn is, en jullie het perfecte gezinnetje zijn. Niet dus 😜 Want op die foto zie je de vermoeide mama niet, en hoor je het gezeur en geruzie niet dat aan dat ene mooie moment voorafging. 

Mama zijn, dat is af en toe ook je lach inhouden terwijl je eigenlijk kwaad bent of zou moeten zijn. Bij het nieuwste dreigement van de jongste van drie bijvoorbeeld, die als hij zijn zin niet krijgt uitroept “dat hij ook naar een ander huis kan gaan hoor”. 

Mama zijn, dat is uiteindelijk toch weer een beetje smelten, als de jongens zeggen “mama is lief” en je komen knuffelen. Het is toch weer vertederd aan hun bed staan, no matter what. Want hoezeer ze het ook hebben uitgehangen, wat zien ze er toch lief uit als ze slapen! 

Mama zijn, dat is ondanks een niet bepaald ontspannend dagje verlof toch weer leuke plannen maken voor de volgende verlofdagen. Morgen een nieuwe kans, een nieuwe dag. Misschien loopt het beter als we er een hele dag op uittrekken. Want mama zijn, dat is bij een tegenvaller gewoon even slikken en weer doorgaan. 

En als het morgen ook tegenvalt, dan stuur ik de volgende keer gewoon een out of office naar de jongens als ik verlof heb. “Mama is er nu even niet. Uw vraag kan niet beantwoord worden. Met dringende vragen of suggesties kan u altijd bij papa terecht. Vriendelijke groeten!”

LorePlaats een reactie
Blog op WordPress.com.